upplýsti á einum fundi fyrst í vikuni, at eini 30-40 prosent av teimum, sum enda á intensivari deild, eru deyð. Í umrøddu sending á fronsku sjónvarpsrásini, France2, fortelur franska kvinnan, Sandra Le Flohic

ið kallaðist July, gekk burtur við allari manningini. Hin kallaðist Torkil Máni og kom við neyð og deyð burtur úr illveðrinum. - Tann stóri trupulleikin var ísurin, bæði á sjónum og so yvirísingin av sjóroki

lokna viðgerð. Men tað slapp hon ongantíð. Orsøkin, sum stendur í deyðsattest hennara er, at hon er deyð orsaka av heilivágnum “Veneficium (Leponex 250 mg)”. Ein sera sterkur heilivágur, sum sendi Jenny

ræðulig djórapínsla. Seks hvalir vóru á lívi og svumu runt í firðinum leingi, meðan familja teirra lá deyð á strondina, og havið var reytt við blóð teirra. Tað skrivar Marna Fríða Olsen, samskiftisráðgevi

manninum, sum hevði fingið snudd í beinið. Síðani royndi hon at ringja eftir hjálp, men telefonin var deyð. Um somu tíð, sum hon mátti taka sær av tí minstu dóttrini, sum hevði ligið í barnavogni bert stutta [...] ligið í eina góða løtu. - Eg dugi ikki at skilja, hvussu hon hevur fingið andað - og at hon ikki var deyð, tá vit fingu grivið hana leysa. Har má Gud hava verið uppií og hjálpt okkum. Hanna sigur, at tá 13

komi til arbeiðis, liggja deyðir nýðføðingar í eini balju í onkrum horni inni á stovuni. Børnini eru deyð, tí fólkini á føðideildini heilt einfalt ikki duga at taka ímóti nýðføðingum, fortelur Ása. Les alla

m ikki upplýsa hvussu nógv fólk eru deyð í álopinum. - Vit vita, at mong eru særd, men í løtuni er tað torført at geva eitt nágreiniligt tal um hvussu nøgd eru deyð og løstað, segði forsætismálaráðharrin

loftálop á eina miðstøð fyri blóðgeving í býnum, Kupjansk í Kharkiv-regiónini. - Talan er um bæði deyð og særd í álopunum, og eg kondoleri, skrivar forsetin á Tvitter. Hann leggur aftrat, at sløkkiliðsfólk

Men, hon doyði ikki á staðnum. Hon fór tá gangandi móti flogvøllinum, og har varð hon seinni funnin deyð á parkeringsplássinum, soleiðis sum viðhefta mynd vísir. Andreas Umbreit, sum áður hevur átt og rikið

grøv veit okkum, Guð, tað rós, at leidd av tí vit gingu; tað er vár hjálp í neyð, vár troyst í lív og deyð. O, Guð, ið hvussu fer, lat, meðan verøld er, tað fólks várs arvur vera.