undan. Fleiri ferðir hevur heilsan verið fyri bakkasti. So veldst um mannin: antin hann setur seg hendur í favn, sum viðhvørt ikki slepst undan, ella hann tekur upp annan tátt, tá tað ber til. Fyrstu ferð

lisið nógv og hevur eina sera stóra vita um alt millum himmal og jørð. Hann lesur nærum alt, hann fær hendur á, og saman við síni lívsleið ger hetta hann til ein sera vitugan og tolnan mann. Vit hoyra aldri

Tíbetur var lítil ferðsla, tá ið hendingin fór fram, sigur løgreglan. Eyðvitað kundi størri skaði verið hendur, um hetta var í ringastu ferðslu, tí lastbilurin fór niðan av vegnum í skeivari síðu á vegnum. Fór

Ólavsøkuframsýningin er smíðað eftir ymiskum leisti nærum hvørt ár, tí dómsnevndirnar fáa fríar hendur at velja og vraka listaverk eftir teimum kriterium, ið tey halda vera tey rættastu. Breið dómsnevnd

Trøini vuksu inn í himmalin, varð sagt. Eisini her tevjaðu fólk skjótan vinning. Milliardir skiftu hendur. Tað ráddi um at vera on. Og alt gekk sum eftir ánni. Landið fekk sítt. Ráð var til ovurstórar betringar

nakna longsulin eftir fyrigeving, sáttan og felagsskapi - og letur alt tað ókenda upp í Guðs livandi hendur. Henda ótømandi keldan, sum vit øll eru partur av, líkamikið hvørji vit eru, ella hvussu vit eru

ávirka endaligu avgerðina. Og ein føroyskur stórbanki hevði neyvan eftir 57 tímum farið á danskar hendur. Hevði landsstýrið átt vilja og evnini at taka ábyrgd, so hevði stjórin í Finansiel Stabilitet kanska

bleiv latin í hesi klæði, sum ikki vóru til, og eingin tordi at muta ímóti. Men tá var skaðin longu hendur. Tá keisarin kemur út á gøtuna at visa seg fram, spyr eitt barn, hví keisarin er nakin? Tað er tí

og eg. Tá rópar Kaj tað harðasta hann orkaði ? málið hevði hann gott: »Góðu menn, gevið tykkum í hendur Harrans, tí vit ganga burtur«. Tá sigur Andrias við meg: »Dávur góði, lat okkum báðar fara út á dekkið« [...] at vit skuldu royna at skjóta hesar minur, men boðini komu ikki, sum so ofta, fyrr enn skaðin var hendur. Vit fingu so serliga riflu úr Havn, og Jákup Heinesen varð settur at skjóta minur. Hann skeyt fleiri

sukursøt, og hetta kann lætt gera tónleikin eitt sindur vamlisligan. Men í Petur Háberg konseptinum hendur hetta ikki. Bólkurin spælir skitið og ópolerað, og tí blívur tað ongantíð ov søtt. Petur er ikki