við sjónvarpskanalina ABCNews. Hon sigur víðari, at mong foreldur halda børn síni vera dovin, tí tey orka ikki upp um morgunin, men hetta er faktiskt ein heilt normal fasa tey fara ígjøgnum. Vit kalla hetta

jú, at hópin av forfjónaðum bólkum kundu trýst á. Men áhugin er ikki vaknaður. Og tey minst mentu orka ikki. Tey eru verri fyri enn so. Hesi, sum mest hava brúk fyri verjuni. Nei, vit eiga at viska allar

Leif W. K. Mortensen, Sandi At so nógv tíð og orka er nýtt til at fáa skrivaran upp­sagdan, er ikki annað enn stór skomm og hoyrir onga­staðni heima. Og at tað skal nýtast so nógvir kommunalir pengar,

gjár, var enn einaferð dømi um, at tað er idealisma heldur enn vanligt vit og skil, sum fær fólk at orka at fáast við at geva bøkur út í Føroyum. Á pallborðsfundinum var breið semja um, at umstøðurnar hjá

umhvørvi verða raðfest hægst í felagnum. Pensiónsaldurin í felagnum er í meðal 57 ár, og tí verður nógv orka brúkt til at útbúgva nýggj starvsfólk. Brúk verður fyri nógvum fólkum komandi árini. Felagið miðjar

Oljuráðstevna Jan Müller jan@sosialurin.fo Hetta er tann ráðstevnan, sum verður hildin á hvørjum ári. Hesaferð er rættiliga fjølbroytt skrá. Fokus verður sett á oljuleitingina við Føroyar, á oljuprísi

heiðurs. Tað er samfelagsins skylda at tryggja okkum øllum góð og innihaldsrík ellisár. So leingivit orka og megna, eiga vit at varðveita høvi og møguleikar at taka lut í samfelagslívinum. Tey eldru skulu

við ætlanini um at gera ein granskingardepil. Men eisini er kikarin settur á, hvussu nógv fíggjarlig orka skal brúkast til endamálið, um vit skulu upp á eitt norðurlendsk støði. Her valdar stórur ótryggleiki

ein øgiligur gjóstur verður í fyritøkuni. Sera fá fólk (hetta er galdandi bæði fyri kvinnur og menn) orka í longdini at arbeiða eitt stað, har skipanin er óliðilig og einki atlit verður víst til privatlívið

vanligt í mínum eygum. Men bólkurin hevur sínar góðu síður. Tá sangarinnan kemur upp á sítt besta og orka kemur í tónleikin. Tað er feitt. Men løgini vóru ikki akkurát tey bestu til hesa kapping. Í einari [...] ristist og eg saman við restini av fjølduni pissaðu í buks og misti ondina. Tað var ein heilt ótrúlig orka og samanspælið var perfekt. Tað rungaði í húsinum, tá ið Mikkjal bara segði so lítið sum eitt orð