hann helt seg hava nóg mikið at síggja til við mansliðnum hjá Kyndli, og segði tí í fyrsta umfari nei takk. Sleptu ikki Hondbóltssambandið slepti tó ikki hesi ætlanini uttan víðari, men valdi heldur at

tey skaptu fyri síni børn. Og sjálvt um tey fluttu í størri hús, so bleiv hjartarúmið ikki minni, nei, heldur størri. Skjótt spjaddust vit øll, onkur fór uttanlands, og onnur aðrastaðni í Føroyum. Hetta

heldur enn døgurðatímanum, undrast yvir svarið hjá arbeiðsmannafelagnum, sum hvørki var eitt »ja« ella »nei«. Tey siga, at nógvir menn eru millum tey 89, sum taka undir við broytingini, sum merkir, at vanligi

ir (har føroyski borgarin veit, at einki ber til), kunnu vit ístaðin kalla fulveldisviðurskiftir. Nei, latið okkum føroyingar bretta upp um armar og velja eitt nýtt løgting (og harvið landsstýri), ið kann

bókina, sum lýsir tíðina tá Elin var ung. Men er tað ikki ringt at minnast so langt aftur í tíðina? ? Nei, tað er tað ikki, sigur Elin Mortensen. ? Nærum øll familjan hevur eitt gott minni, og fyrr varð tosað

kundi kanska kostað eitt bakkast, soleiðis at skaðin aftur fór at gera um seg, og tí takkaði hann nei. Eisini hóast talan her er um tveir av størstu dystunum á árinum.

landinum í dag? Riggar samfelagið betur í dag, enn tað gjørdi í 1990? Svarið sær tíverri út til at vera nei. Almennu skipini kunnu eftir øllum at døma ikki fara í dokk uttan at eykajáttan og skipaleiga má til

fløguni eru sálmar sum »Bert ein dag«, »Nærri mín Gud til Tín«, »Hon er frí«, »Sig ikki Harrans náði nei« og onnur kend sum ókend løg. Eisini spælir Jógvan eitt Kingo-lag. Jógvan verður hjástaddur sjálvur

góðtakast, men at vit í bestu búskaparligu árum nakrantíð og samstundis sum fullveldissamgongan sigur nei-takk til út við 400 mió. kr., skulu uppliva eitt heilsuverk, sum ikki verður nútíðargjørt, kann als

við smáum flogførum og sovornum á og við rugguhestum og russjibanum stáplaðum upp framvið vegginum. ?Nei, nú er tað ikki so hugnaligt longur sum tað var, siga tey. Men tað ringasta er kortini, at nú noyðast