søgu úr sínum hendingaríka lívi í Havn, í Suðuroy, ella hvaðani tað skuldi vera. Poul Johannes sást ofta ferðamikil við mappu ella gerðabók undir hond. Hann hevur havt so mong álitisstørvini millum ár og

týðandi leiklut í, at StÍF helt seg frammanfyri allatíðina. Í hinum endanum hevði Anna Maria Berthelsen ofta lætt spæl á vinstra vongi. Hon fekk gott pláss, og tá hon so royndi seg móti málinum, var hon neyv

Hann hevur ofta roynt tað áður, men tað er líka óhugaligt hvørjferð. Ingi Olsen varð allan dystin mansvardur av Halli Danielsen hjá H71, og fekk tí ikki spælt sum honum lysti. ? Tað er óhugaligt at verða

kappingarnar. ? Hinvegin hava altjóða kappingarnar, sum vit hava luttikið í, víst okkum, at hinir ofta ikki eru betri enn so, at tað ber til at gera seg galdandi, so eg vóni bert eitt gott úrslit. Vit

verða vónbrotin. Man hevur kanska í alt ov stóran mun lyndi til at seta fólk í bás. Jóanes verður ofta lýstur sum sosialistiskur samfelagsrevsari. Í veruleikanum rúmast nógv meir í skaldskapi hansara enn

heiminum. ­ Gongdin í teknikkinum fer eisini at slóðað fyri, at Svf sleppur meiri út á bygdirnar. ­ Ofta hevur verið funnist at Svf, og mangan ikki av órøttum, at tað kemur ikki útum Havnina. ­ Alt politiskt

har danir eru uppi í leikinum. Eg haldi ikki, at alt sum danir gera, er so útspekulerað, sum tað ofta verður gjørt til. Jóhannus Hansen heldur, at føroyingar kunnu hava fyrimunir av at bíða við at taka

At verja og røkja mál okkara er ofta at bera saman við ein urtagarð. Verður urtagarðurin ikki nóg væl røktur, fellur hann í órøkt; verður málið ikki røkt til lítar, verður tað liggjandi órøkt. Men skal [...] føroyskt er nakað stirvið, uppturkað rekatræ. Hugsaninar eru ymiskar. Men so kunnu vit spyrja, hvussu ofta almenningurin hevur luttikið í nøkrum málpolitikki. Her hugsi eg serliga ikki um bløðini, tí tað er

ótrúliga nógv. Eisini var Bjarni eitt sera humoristiskt menniskja. Hann dugdi fram um onnur at síggja tað ofta komiska, sum hóast alt hendir í okkara gráa gerandisdegi. Ja, enntá nú, tað stundaði ímóti endanum

Mangur leiðari í smærri og meðalstórum virkjum man ofta hava ásannað, hvussu trupult tað er at fáa tíð at hugsa framtíðarætlanir. At leggja miðvísar ætlanir um, hvussu virksemið skal mennast, hvar fra