sigur Dan R. Petersen. At føroyingar fara út um landið eitt nú í Norðurlandaráðið at kæra okkara neyð og biða um pengar til til dømis orðabókagerð, heldur Dan R. Petersen ikki vera skeivt. Men er tað
hana var ferðin ein stór uppliving, ikki tí at alt var gleði og gaman har tey komu fram, men so stór neyð og armóð, sum vit í okkara heimsparti ikki kunnu ímynda okkum. Og kortini var gleðin til staðar. Øll
gestsins eyga. Vit kunnu viðganga, at vit hava truplar tíðir, men vit fara neyvan at góðtaka, at vit líða neyð. Fyri at siga tað á nomadamáli: Tú telur ikki tenninar á hestinum, tú fært sum gávu. Tað er ómøguligt
fátøku. Hvat meinar tú ítøkiliga við? - Bankin ásetur straffirentur til tey, ið hava undirskot av neyð. Um tey í neyðini biðja um ein yvirdrátt á 1000 kr til mat, áleggur bankin eitt gjald á 100 kr. Hetta
Vit hava ikki tørv á Danmark, á sama hátt sum Danmark hevur tørv á okkum. Vit eru ikki hjáland av neyð. Vit hava rætt at sita við samráðingarborðið. Fá men kná, men heilt óhugnaliga dugnalig. Danir eru
Vit eru blivin svøk. Soleiðis verður tikið til í eini klagu til Klaksvíkar býráð, har fólk kæra sína neyð tí at tey fáa ikki náttarfrið. Tað eru ikki bara larmandi skip, sum liggja við bryggju og buldrandi
átakið á Eiði. Saman við øðrum viðgerðastovnum er hetta uttan iva bjargingin, hjá nógvum familjum í neyð. Nógv avvarandi munna vera takksom um, at onkur tekur um endan, tá tey ikki orka longur. Gjørdist
Fólk skulu fyrst hava sína egnu sannføring, og síðani velja flokkin, sum passar teimum best – um neyðugt, so vel av nýggjum. Tí fólkaræðið krevur, at fólk kunnu umbestemma seg. 37 ára gamli Kári á
størri játtan til virðisskapan innan fiskivinnu og styrking av mentanargrunni, umframt økt játtan til neyð- og menningarhjálp. Fiskivinnunýskipan og pensjónsnýskipan eru eisini millum stórmálini fyri framman
orð hjá P. M. Dam: lívsfrælsi, sum frælsi til at liva lívið uttan at vera nívdur av materiellari neyð, og so symbiosan, t.e. samlívið og samstarvið hjá danskarum og føroyingum í sama politiska ríkiskarmi
