í svenska býnum Kungälv. Her hitti hann ein annan klaksvíking, nevnliga Hanus G. Johansen. - Eg visti sjálvandi hvør hann var; hann var jú kendur í býarmyndini Klaksvík, men vit høvdu ikki havt samband
tað mesta, tú kanst fáa. Og Arzak hevur framvegis tríggjar stjørnur. Ómetaliga gott og strævið - Eg visti væl, at tá eg pakkaði míni ting í Føroyum, og av álvara fór inn í matstovuyrkið, so fór eg at fáa
og spurdi, um eg ikki skuldi fara á bíbliuskúla. Hetta var fyrstuferð eg hoyrdi um bíbliuskúla, og visti eg tí ikki, hvat tað var. Hetta var í november 1991, og skúlin byrjaði í januar. Eg hugsaði og bað
Tummas Lauritsen, formaður, Vegna Felagið fyri kirkjuráðslimir Í tíðindasendingini kl 18 í gjárkvøldið visti Utvarp Føroya at siga frá, at Felagið fyri kirkjuráðslimir vildi, at kirkjan skuldi verða yvirtikin
sum var farin, tá handilin læt aftur, helst hevði gloymt at sløkt og stongt eftir sær. Vaktleiðarin visti í morgun at siga, at einki var horvið úr handlinum í Vágum, tó at dyrnar helst høvdu staðið opnar
krónur um dagin fyrstu 28 dagarnar og fer síðan niður á 45% restina av tíðini. Í fíggjarmálastýrinum visti vinstra hond helst ikki hvat høgra gjørdi. Óstøðug viðurskifti skapa ótryggleika Um skipanin við
12. apríl, 1. páskadagur Visti eg, at tað var so góður »stemningur« í Viking Club í gjárkvøldið, fór eg ikki til koys. Men eg fekk góða endan við harafturímóti og tað hevur ikki verið spældur so góður
Frásøgnina um Sodoma og Gomorra boðar ein Gud, sum gjølla fylgir við Skaparverki sínum. Nágreiniliga visti Hann, hvat fyrifórst í býunum báðum - og tað píndi Hann . Hetta passar ikki, og Jenis veitir sjálvur
staðni ringt og vágaligt at ganga. Eina ferð vit vóru á fjalli slapp eg mær burtur úr fylginum. Eg visti, at lundi átti eina staðni niðri í berginum og hugurin dró meg at granska hetta eitt nærri. Eg klintraði [...] eg ísvirkið í gáloysni. Tað ráddi um at steingja væl, at ikki luft skuldi koma inn í húsið. Líka visti eg, at eg í mínum gáloysni stongdi bróðurin inni. Einki fólk var nærindis, sum hoyrdi hann dundra
vilja ikki altíð verða settir uppá pláss av einum konufólki. Hann var ógvuliga góður við Katrinu, tað visti hann. Barnaminnini komu nú fram fyri hann, eitt fyri og annað eftir. Hann mintist, tá hann slapp við [...] liggja næstu jól, hvørki undir Grønlandi ella heima. Hann hevði fingið nakað at siga Katrinu. Hann visti, at hann átti hana somu stund, fløskan var forsakað. Hann sovnaði í glaðum ástartonkum, og tá hann