um at fara til lækna, men eg tordi ikki, tí hvat nú um tað var okkurt. Og so var eg skjót at hugsa “nei tvætl, hatta hevur einki upp á seg, har er einki” sigur Ruth á Plógv og ristir eitt sindur við høvdinum
hugsað mær at flogið aftur, men til tað søgdu teir einki ítøkiligt. Men í 2008 fekk eg eitt endaligt nei um at flúgva. Eg gekk til skanningar regluliga, og har vóru eingi tekin um afturstig, men læknarnir [...] verið so treiskur, so hevði eg ongantíð fingið pappírini aftur. Tað nemmasta hjá læknunum var at siga nei, men eg valdi at kempa. Bæði endurvenjing og við at seta trýst á læknarnar, sum ongantíð komu við eini
av við meg sjálvan, at nú skal eg ganga, til tað er meir enn mótbrekka. Tá gangi eg móti Vaðhorni. Nei, eg steðgi á aftur. Nú var eg illa fyrikomin, kavin upp á hálv lørini, einsamallur á fjøllunum eina
var tað sama enn. - Men hesuferð, eg ringdi var øðrvísi. - Á Landssjúkrahúsinum søgdu tey ikki bara nei , men tey søgdu enntá kortanei til at senda sjúkrabil. - Eg spurdi, hvat eg so skuldi gera? Jú, eg
roynd onkusvegna at rættvísisgera eitthvørt, sum farið er fram fyrr, heldur Jørgen Niclasen uppá. Nei, tað var einki stuttligt, sum eisini alt Føroya fólk sá, soleiðis at falla fyri sínum egnu, sigur Jørgen
Kósina fyri einar 17-18 miljónir krónur, men hevur sagt, at bankin ikki vil veita rakstrarfígging. - Nei, hetta veit eg einki um, men eg kann hugsa mær, at ein stórur trupulleiki hjá teimum, sum skulu reisa
rættiliga ilt. Hann vildi beinanvegin hava hana at lukta til hetta »bedøvilsið« aftur, men hon segði nei. ? Hesa pínuna skuldi hon nokk klára, segði omma, greiðir Malla frá. Omman flutti aftur til Funnings [...] Hon fekk tveir møguleikar at svara, greiðir Malla frá. Einki uttanumtos. Hon kundi svara ja ella nei. Nú kom tað í grundini eitt sindur óvæntað, sigur Malla, so hon bað um tíð at hugsa seg um, hóast hon
ið hjá Trølla Pæturi. Nakrar dagar seinni var tað beiggi Trølla Pætur, síðani systir hansara. Men nei, Emil noktaði hvørjaferð, tí honum dámdi ikki hugskotini. Tankin um ommu Trølla Pætur var tá byrjaðu [...] visti hann, hvør eg skuldi vera. Tvíburðabeiggin hjá Trølla Pæturi, og tá var tað, at eg rópti aftur, nei, eg skal vera omma hansara, greiðir fryntiligi klaksvíkingurin frá. Niclas Heri gjørdi skjótt av. Báturin [...] Trølla Pætur krevur nógv av Emil og Niclas Hera. Onkuntíð gerst tað ov nógv, og teir noyðast at siga nei, tí teir hava báðir familju og arbeiði við síðuna av. ? Eg skal ikki siga, at telefonin ringir hvønn
høvdu so mikið av fríheit í Føroyum, at vit kundu velja at vera limir í tí vit vildu vera limir í! Men nei! Nær fer Løgtingi at tvinga meg inn í ein ølklubb, eina losju, ella kanska fara tær at tvangsinnleggja
skjótt, at eg varð sendur víðari. Eg skuldi inn á europeiska meginlandið. Til Hollands og Týsklands. ? Nei tað var ikki sjálvan D-dagin. Hetta var seinni. Vit skuldi inn á meginlandið at byggja uppaftur. Brýr