fyri tykkum, Steinfinn, Rannvá, Bárð, Helgu, Marjuna og Klæmint. Gævi, tit fara at finna ugga og styrki í kærleikanum, tit fingu frá henni, ið tit nú sakna so sáran. Men nú verða tey verandi, trúgv, vón
tit hava havt eitt gott lív saman við einari góðari konu, mammu og ommu. Hann, sum øllum valdar, styrki tykkum í sorgini ! Skúlin, leiðsla fyrrverandi og nú, lærarar og næmingar bera Ragnu eina inniliga
saman við tær og við Hans Esbern, bæði í gaman og álvara. Líka til tað seinasta hevði tú eina innaru styrki og vón, sum var rótfest í sannføringini um, at tú, tá tíðin var runnin, komst heim til Harran og
hann hesi árini, heilsan hevur bilað, og hjá tykkum er sorgin og saknurin enn størri. Harrin veri styrki tykkara. Bróður, takk fyri, at vit fylgdust langa leið og ongantíð mistu hvønn annan burtur.
sum ikki sleppa í Heb. 13,5: “Eg skal als ikki sleppa tær og á ongum sinni fara frá tær.” Jesus styrki tykkum við familjum. Eisini mammuna og systrarnar við familjum; Rósing og Niels Jacob við familjum
og áræði sum fáur. Fleiri dømir eru um hansara styrki og hansara dirvi øll tey mongu árini hann var á sjónum. Eitt talandi dømi um hansara sálarligu styrki, var hendingin, tá hann sá vandan fyri, at skipið [...] liggja hjálparleysur á sjónum, uttan nakran møguleika fyri bjarging. Eitt dømi um hansara likamligu styrki, var hendingin tá hann slerdi út av sama skipi eina ódnarnátt og bjargaði sær innanborða aftur, uttan [...] og næstringum tykkara, ið hava mist ein góðan pápa, verpápa, abba og langabba. Harrin troysti og styrki tykkum í sorgini og sakninum. Góði Sámal gubbi! Við hesum orðum vil eg lýsa frið yvir minni um teg
men goymd sum eitt vakurt minni, ið altíð fer at standa sum ein varði. Guð gevi øllum tínum kæru styrki, kraft og mót at koma víðari. Takk fyri blómurnar á vegnum Takk fyri sól og hita, tú gav Takk fyri
Saknurin er stórur hjá familju, vinum, grannum, og annars teimum mongu, sum kendu Sólrun. Harrin styrki tykkum og okkum øll í sorgini. Við hesum orðum fara vit at lýsa frið yvir minnið um Sólrun Laksáfoss
úr læknaviðtaluhølinum, so ronk og avklárað, og ivist ikki eina løtu í, at Harrin gav henni ta styrki henni tørvaði hendan feigdardag, sum ikki var liðugur við hana enn. Fáar tímar seinni var hon einkja
hava tit eisini lagt tykkara stóru sorg, og bert har frá Honum er linni og hjálp at heinta. Harrin styrki tykkum og tykkara nærmastu. Fyri okkum her á Tvøroyri endaði og byrjaði øldin við skelki og sorg