allar helst tí, at Skarvanes gjørdist tín frístaður. Nú her fyri fóru vit til Skarvanesar – hesa ferð uttan abba. Tað fyrsta vit gjørdu var at tendra fløguspælaran hjá tær, har vit spældu fløgurnar, ið tú seinast [...] teg sita í fjálgu stovuni við hundinum undir tíni lið, at hoyra teg spæla á klaverið, at síggja teg koyra inn í túnið við jeepinum, men mest av øllum sakna vit títt skálkasmíl, tíni blíðu eygu og títt eyðmjúka

var í føðingardag tá eg fylti 40 ár á Hotel Føroyum og tú hjálpti mær at koyra kort í fartelefonina. Eisini hjálpti tú mær at koyra leid­ningin í stereoanleggið og tú gav mær eina skógvar sum vóru blivnir [...] tað hevði eg. Tá segði tú: Hvat skuldi vit gjørt uttan Emmu Tá tit ordnaðu búfólkum og tú kom inn í køkina og sá at náttverðin var klárur segði tú: uttan Emmu hevði staðið illa til . Tá Heri giftist var [...] at koma við. Tá eg gav urtapottinum vatn, bað tú meg geva Janu´sa eisini og tað gav eg. Tú bað meg koyra rulli­stólin hjá Janu út í gong­ina ímeðan vit fóru at eta nátturða og døgurða. Tú bað meg leggja

var altíð stuttligt at síggja Petur og Poulinu arbeiða úti á trøðnið, tey vóru altíð saman. Trøðin “uttan fyri Skarið” virkaði sum ein fríðstaður fyri tey bæði. Húsið, sum stendur á trøðnið, sigst vera fyrsta [...] segði fyri mær, at hann hevði ein Volvo-bil, sum Petur í Búri hevði átt, hann ætlaði sær at sleppa at koyra ígjøgnum Sandoyartunnilin, tá hann bleiv opnaður. Jú, í sannheit minnist eg væl grøna Volvo-bilin

kundi vera í iva um útsjóndina á hesum undurbarni. Í 1999 fingu tey eisini sonin Jónberg. Tað var uttan iva eisini hesi trý – konan og børnini – íð lógu honum á sinni tá íð hann skuldi taka støðu til at [...] smíl og hansara undirhald. Hann spardi seg ongantíð fyri at geva familjuni upplivingar sum t.d. at koyra til Havnar ella Klaksvíkar fyri at svimja við teimum, ganga til fótbólt við soninum ella sum tá Verna [...] teg varð tagnað, alt kendist stilt og eingin fann orð fyri hesum sorgarleiki. Vit grótu og syrgdu uttan orð. Tú lumpaði okkum, Martin. Og sama við eplaveltuni hjá tær. Hon undrast á, at eingin vitjar seg

Malvinus er tøkningur og arbeiðir hjá MP Teknik. Malvinus er kendur fyri altíð at vera fúsur til verka, uttan mun til nær boð eru eftir honum, og hevur hann ábyrgdina av tænastuveitingum av tøkni til bæði skip [...] Ein dagin tekur Malvinus, Knút Háberg, sum tá var fyribils settur sparikassastjóri, upp í bilin at koyra hann norður á ferjuleguna. Teir tosa um ymiskt, og fortelur Malvinus honum at Marjun nú býr í Klaksvík

ringdi til ein av okkum mánamorgun og segði, at nú var Herluf farin. Hann fór burtur úr okkara verð uttan pínu, sitandi hjá sær tað besta hann átti, nevniliga Emil bróður og foreldrini Bjarka og Emmi. Okkara [...] heilsubót. Búði hjá mostur síni í meira enn eitt ár. Eisini hevði hann eitt systkinnabarn, sum plagdi at koyra hann inn á Ríkissjúkrahúsið til viðgerðar. Herluf stríddust við góðum stuðli frá familjuni í meira

best við at hon á ymsan hátt savn­aði familjuna og altíð var klár við eini hjálpandi hond – helst uttan at verða biðin. Familjan var hennara eitt og alt. Skuldi ein føðingar­dag­ur haldast, so var hon klár [...] nívdi sjálv­­sagt hana. Men mest av øllum var hon hørm um, at hon ikki kundi seta seg í bil­in og koyra stutta teinin út á Toftir at vitja mammuna. Eins og vit, so hava børn okkara eisini ein øgiligan sakn

koyrd til Sørvágs. Tað var hugni í sær sjálvum, og kedd mundu vit øll verða, tá Winther gavst at koyra. Altíð vart tú ein fyrimyndarlig, ein ordilig og skikkilig genta. Fastir fekk ikki tað stóra stríðið [...] velji at trúgva, at okkara dagar eru taldir, hvar vit enn eru, og hvussu svárt tað so er. Tað eru uttan iva tey bestu, sum á ungum árum verða tikin heim. Tú hevur staðið generalprøvan, so tú slapst á mál

ur var, og tá stóð bilur og bíðaði uttan fyri virkið. Onkur helt skemtiliga fyri, at nú bíðaði svigarabbin eftir mær. Ongantíð bað eg Jógvan abba um at koma at koyra meg og ongantíð bað eg Olg-ommu gera

politiska myndugleikanum. Hon fór til verka við stórum menniskjanligum autoriteti, og fekk stovnar at koyra, langt áðrenn onnur veruliga høvdu fatað, hvat var í gongd. Tey stóru avrikini í lívinum hjá Karolinu [...] beinraknari mynd kann neyvan gerast, tí her segði hon sjálv frá royndum á lívsleiðini, og vísti á, at uttan hjúnafelagan Petur Petersen, prest hevði mangan verið trupult. Størsti eginleiki hjá Karolinu var