eitt yvirlit ella nøkur hagtøl frá Statens Luftfartsvæsen, sum kundu geva eina ábending um, hvussu ofta punkteringar koma fyri. Hetta kundu vit ikki fáa áðrenn evstamark okkara, men Jes Madsen sigur, at

sínari…“ Slík orðafelli eiga at fáa eina ávaringarklokku at ringja hjá okkara fjølmiðlafólkum, ið verða ofta nevnd varðmenn samfelagsins, heldur prædikumaðurin. - Hjúnalagsliga glíðibreytin í ferð við at ryggbróta

hava kortini ikki øll skilt, serliga tey fremmandu ferðafólkini sum koma til bygdina. - Tey spyrja ofta, um ein kaffimunnur fæst til keyps. Tey síggja bara skelti við kaffi, og halda tað vera eina kaffistovu

vónirnar eru góðar, so skulu vit minnast til, at Ungarn langt í EM-endaspælinum í summar. Tað hevur ofta verið eyðkent fyri landsliðið, at tá vit vænta nógv, fáa vit ein frammaná. Hetta skal føroyska liðið

fall mær í lut, havi eg eisini mót upp á tíðina, sum liggur fyri framman í hesi setuni. Eitt, sum ofta verður nomið við, tá skift verður orð við tær lutfalsliga smáu kommunurnar, er spurningurin um gr

kappingini. - Mín máti at súkkla uppá er at leypa og og koyra frá restini, um eg skal vinna. Tað verður ofta heiðrað við slíkum heiðri, men tað ber sjálvandi ikki til, um man ikki er væl koyrandi, so hetta er

sang hon við í barnakórinum sum mamma hennara, Ingrid í Puntabyrgi stjórnaði í mong ár. Og tey vóru ofta norðanfyri og sungu. - Ja, hugsa tær til. Vit fóru øll avstað - øll vit sjey systkini saman við mammu

føroysku sjarmu at hoyra Týr, Eivør, Arch Enemy, Nepew og onnur á spæliplássinum í Syðrugøtu, men har var ofta lítið pláss og ljóðgóðskan var ikki sannførandi. Veðrið hóvaði ikki fleiri. Fleiri gestir rýmdu, tung

Rigmor Dam -Fakfeløgini verða ofta ákærd fyri ikki at taka lut í samfelagskjakinum, sigur formaðurin í Starvsmannafelagnum Gunnleivur Dalsgarð, - men í hesum førinum er tað júst tað vit gera. Við at vísa

enn eina kettu gangandi úti. Djóraverndarfelagið sær serliga nógv til villar kettur á bygd, har tær ofta savna seg saman í tóm hús ella nærindis flakavirkjum, har tær kunnu fáa sær ein bita. - Í summum bygdum [...] okkum, so finna vit útav tí. Ketturnar kunnu halta, hava arr og eygnabetendilsi, og pelsurin kann ofta vera langur, keðiligur og klumputur. Ketturnar skulu merkjast - Vit viðmæla øllum at gelda og kippmerkja