at fylgja við demografisku gongdini er ein grundleggjandi uppgáva hjá einari kommunu. Hví ikki bara ansa barninum heima við hús? Tí í Føroyum hava vit eftirhondini ment ein arbeiðsmarknað, har bæði foreldur

meg er tað sjálvsagt, at vit eiga at ansa líka væl eftir pengunum hjá borgarunum, sum vit ansa eftir okkara egnu pengum. Skattaborgarans peningur: Vit mugu ansa væl eftir skattaborgarans peningi, so

raðfesting. Ovast á hesum lista stendur í øllum londum verjan av landinum. Eitt land sum okkara skal tí ansa eftir at fremmand skip ikki koma at gera okkum ónáðir. Ein partur av skattainntøkum landsins skal [...] og tað skal vera teimum væl unt. Men tað er ikki nóg mikið at hava verju á sjónum. Vit mugu eisini ansa eftir tí sum kann koma loftvegis. Tað er tí vit skulu hava radarar so vit í góðari tíð kunnu fyrireika

betrast við einum framfýsnari bústaðarpolitikki, við tillagaðum skatta – og avgjaldspolitikki og við at ansa eftir, at okkara fólk ikki verður smálutastýrt við óneyðugum lógum og reglum. Men ert tú ein av teimum

hent í H71 seinastu árini, er fullstendiga garvilt. Tað er fantastiskt. Men eg haldi, at vit skulu ansa eftir við at gera fólkaskúlan til ein eliteran fólkaskúla og býta fólk upp. Eitt dømi er, at størsti

menniskjuni, sum hava tørv á hjálp. Til umsorgan. Til nærveru. Og tað fáa tey ikki, um tey, ið skulu ansa teimum, sita á skúlabonki við studningi, ístaðin fyri at læra í arbeiðstíðini og t.d. taka teoriina

effektivan hátt. Grønar loysnir, sum muna Vera realistisk um tað, sum vit kunnu og burdu gjørt fyri at ansa eftir okkara fagra landi. Eina gagnliga samgongu Vit øll eru tíbetur ymisk og hava sjálvandi ymiskar

straffar enntá stórar fyritøkur, sum reka virksemi sítt í fleiri feløgum heldur enn í einum. Vit mugu ansa eftir, at vit ikki leggja ov nógvar fótonglar fyri okkara smáu vinnurekandi, og at vinnan ikki endiliga

Kommunan skal tí koma við hesi rættleiðing. At Tórshavnar kommuna ger avtalu við privat ansingarfelag at ansa fólki er ikki nakað nýtt. Fyrsta avtalan av slíkum slag varð gjørd í 2013 fyri at lætta um hjá starvsfólki

men er ein eksternalitetur (rentuhækking, høgir marknaðurprísir á matvørum, o.s.fr .) Tí skulu vit ansa eftir at ikki føra óskynsaman fíggjarpolitikk, ið er í stríð við tað tjóðbankarnir royna at fremja