Eisini blivu aðrar smáíløgur gjørdar – soleiðis sum økini kravdu tað. Tískil samdust vit eisini um, at rúmd ivaleyst varð fyri einari minni loysn á eldraøkinum, meðan vit bíðaðu eftir, at stórbyggjaríini vóru
heiðran av H. C. Andersen, Odense, Føroyum, Íslandi og Grønlandi, har tjóðareyðkennini høvdu góða rúmd. Klaksvík kann vera errin av gávu síni, eins og vit eru tað sum móttakara, segði ein av ovurfegnu
skipið húsast aðrastaðni. Tórshavnar býráð hevur greitt meldað út, at nýggja suðuroyarskipið vil fáa rúmd har og tá tað er pláss fyri tí. Tað merkir, at nýggja suðuroyarskipið kann leggja at við molan ella
lógir lógu handan vanliga foldarfatan. Fyrst í 20. øld tók Einstein, samsvarandi hesi ábending, tíð og rúmd niður av sínum absolutta hásæti og gjørdi tey relativ. Í 1908 kunngjørdi Hermann Minkowski, at tíð [...] ein eisini sagt, ein imagistisk meditatión yvir - sum tikið verður til í henni - ?hjúnalagið millum rúmd og tíð?, ta nýggju kosmologisku hugmyndina, sum Minkowski skapti í 1908. Og tað er eftir mínum tykki [...] eru kortini ikki bara tað ríka tematiska universið, tann merkiligi transcendentali longsulin út úr rúmd, tíð og entropiskum tronga og tann glógvandi ímyndaheimurin, sum gera hetta savn til eitt tað besta
Ikki gloymast Aðalorðaskiftið um mentan er farið aftur um bak, og spurningurin er so, hvussu stóra rúmd mentunarálitið fær í valstríðnum og hvussu stóran dent komandi landsstýrið og løgting fara at leggja
Strandferðsluna er tað eisini avgerandi, at pengar fylgja við, tá ið politikarar seta nýggj krøv, so at rúmd ikki skal finnast á játtanini, sum hon hevur. Hinvegin er tað ein vansi at tað Strandferðslan ikki
(fyrr grundlógarnevndin) mælti í sínum ávegis áliti til at broyta lóggávu mannagongdina soleiðis, at rúmd verður fyri hoyringum, har fólk við áhuga ella skili fyri ymsum evnum koma framat í viðgerðini, áðrenn
havt hana sum eina minstuløn. ? Tí so kundi rúmd verið fyri at givið teimum góðu handverkarunum betri løn. ? Tað vil siga, at er grundlønin lág, hava vit rúmd fyri at geva teimum góðu handverkarunum løn
ina og inn í hylin millum Viðarnes og Tinganes. Undir umstøðunum, sum vóru hendan dagin, var ikki rúmd fyri feilmanøvrum. Ein annar møgleiki var at sigla inn í havnina uttanfyri russisku skipini, ið lógu
sum vit hava viðgjørt, ella hava tikið støðu til. Men vit eru í harðari kapping, har tað ikki er rúmd fyri ov stórum hækkingum. Vit hava farmaflutning á vinnuligum grundarlagi og tað skal sjálvsagt kasta