neyðugt hóast tann munagóða fíggjarstuðul, sum Torgard hevur fingið gjøgnum árini frá fyrst og fremst FarLit/Norðurlendska Týðingargrunninum og Mentanargrunni Landsins og í einstøkum føri Tórshavnar Kommunu
klappar politikara á ryggin. Tíðin við brøðralag og fólkapensjón og samfelagsligum samanhaldi er farin. Nú snýr tað seg um meg og mítt. Føroyskur politikkur er farin frá samhaldsfesti til einstaklingsrøkt
sigur kringvarpsstjórin í kjalarvørrinum av øllum atfinningunum, hann fær, tí hann er farin út í býin at leita sær dugnaligari hjálp hjá einum manni, sum gjøgnum egið partafelag
Harafturat fer Tórshavnar Kommuna at greiða frá teimum praktisku viðurskiftunum, ein eigur at geva sær far um, tá flutt verður heim aftur til Føroyar. Fríggjakvøldið 26. september verður skipað fyri einum
. Hesi seinastu tjúgu árini eru Føroyar so líðandi uttan at myndugleikarnir hava gjørt sær víðari far um tað, vorðnar norðurlendskur eftirbátur á pensjónsøkinum. Her má vend koma í. Tað er í hesum høpi
skuldsettur eftir §252 í revsilógini um »grov kådhed eller på lignende måde at bringe menneskeliv i fare« umframt eftir paragraffini um herverk. Revsiramman er fýra ár. Hinir tríggir verða skuldsettir fyri
so at avloysa tá tað berst frá hjá ein av hinum trimum, sigur hann. Peter Jensen vónar at kundarnir far at bera yvir við teimum ta fyrstu tíðina. ? Tað er nú einaferð so, tá ein kemur so brádliga inn í eina
dømis bretar »hurry upî, tí nú er eyðflyting, fer ikki at spara nógv sekund. Tað er krevjandi og farligt at arbeiða á boripallinum. Gera hesir menn ein tekniskan feil, so kunnu teir verða um ein háls. Ólíka
orðaskifti um samferðsluna og tær mest átroðkandi ábøturnar har. Tróndur er ikki longur tíðarhóskandi far til Sandoyarleiðina. Tað er eingin orsøk til her at leggja fram øll argument í so máta. Hetta duga
góði Christian: Hóast lygnin er eitt freistandi amboð at brúka í politikki, so er hon eisini eitt farligt amboð. Hon kann skjótt raka ein sjálvan.
