sínum. Men hatta er alt tað eyðsýnda við Jóannesi, vininum. Tí umframt alt hatta bankaði eitt heitt hjarta í bróstinum á hesum unga manni, eg var so heppin at kenna í meira enn 20 ár. Vit funnu so avgjørt

so nógv føgur bløð á greinunum, og tú hevði ongantíð varnast tey, hevði hann ikki við sínum stóra hjarta umskapað træið og gjørt tað til bók hjá okkum at lesa.

at sanna, tá tað varð lagt út við trimum teimum fyrstu felagssangunum: Ríka stund, løta sæl – Eitt hjarta er, sum hin sonin elskar – og Dýrdarinnar Sonur. Tónleikurin, sangleiðslan, ljóðviðurskiftini, hugurin

í 25 ár, so var Jóannes sjónligur í nærumhvørvinum. Vágur var altíð í hansara tonkum og í hansara hjarta, og hann vitjaði hvørt ár í Vági – og altíð við einum tiltaki ella einum íkasti til lokal samfelagið

kvinnur Komist við tvær kvinnur, onnur var í landstýrinum og hin mong ár í tinginum og báðar hava av hjarta brúkt síni ár í truplum starvi fyri tey minni mentu og stjúk­børn samfelagsins. Um báð­ar er at siga

altíð. Nú er stovugongd og Jóannes er í hørðum orðadrátti við yvirlæknan. Hann kann góðtaka av heilum hjarta og uttan andstøðu, at hann hevur fingið gamlamanna sukursjúku, men sukurmolanum aftur við kaffi vil

kommunistisku sannføring fult og heilt sum fiski- og arbeiðsmaður. Tí var tað eisini við bivandi hjarta at Katrin Ottarsdóttir, asfaltføroyingurin í Danmark, fór í gongd við hendan filmin um superføroyingin

at vit neyvan nakrantíð fóru at hava nakað við hvønn annan at gera. Tí var tað eisini við bivandi hjarta at Katrin Ottarsdóttir, asfaltføroyingurin í Danmark, fór í gongd við hendan filmin um superføroyingin

bert fyri at nevna nøkur heiti úr teirra orðavali og tað ið verri er, ein kann undrast yvir hvat hjarta teirra er so fult av ? tað skuldi væl ikki verið av hatri? Samanberingin við Krystalnáttina átti

fylgdi mær væl mína reystastu tíð, um lagnan var hørð, ella leiðin var blíð, um neyð ella sorg inn at hjarta mær gekk, tá linna og troyst altíð frá tær eg fekk. Sjálvur valdi tú sálmarnar, vit skuldu syngja