vaks upp við Tinghúsvegin í Havn. Vit gingu allar í sama skúla, gingu til prest saman. Thaysen, prestur, konfirmeraði okkum í Havnar kirkju 2. oktober 1949. Vit hittust øll aftur at minnast henda dag 45

hevur mangan rætt mær tína hjálpandi hond, tað var ongantíð ein spurningur, um tú hevði tíð. Sum prestur so gott segði til tína jarðaferð, so ræður ikki bert um at liva leingi, men eisini um at liva eitt

er hóast alt tað, sum vit mugu brúka fyri at seta orð á okkara kenslur og okkara samkenslur. Sum prestur so væl segði tað í kirkjuni, so vóni eg eisini, at tey góðu minnini, sum vit eiga eftir Berith, vilja

lat onnur koma fram og stuðlaði teimum. Lítillátin, sum hon var, stuðlaði hon altíð øðrum. Og sum prestur so væl segði, so eru hesir eginleikar teir bestu, sum ein menniskja kann eiga. Altíð at hava tíð

bróðir, stuttligari hevði verið at sett seg at práta saman, enn at seta seg at minnast teg. Sum prestur segði í gravtaluni, so høvdu vit eitt sera trygt og gott heim. Av seks systkjum eru vit nú bert tveir

báðar hittust. Tú gjørdist sera ovfarin og segði bara einki. Hendan løtan rann mær í huga, tá íð prestur prædikaði og las upp heilsanir frá vinfólkunum og flokkinum hjá tær, har tey lýstu títt opna og glaða

sum hesa føgru sólskinsløtuna 17. juli 2008 varð løgd til hvíldar norðuri á Eiði 94 ára gomul. Prestur dugdi sera væl at lýsa hendingar, ið fóru fram í aðrari øld og øðrum túsundáratali, sum kortini fyri

virkaði hann sum prestur, til hann legði frá sær fyri aldur. Fyrstu seks árini frá 1957 til 1963 virkaði Høgni sum prestur í Suðurstreymoyar prestagjaldi. Síðani virkaði hann í 13 ár sum prestur í Vága prestagjaldi [...] 1976 og til hann legði frá sær vegna aldur, hevði Høgni starv sum prestur í Suðurstreymoyar vestara prestagjaldi. Umframt at vera prestur, var Høgni Poulsen eisini sera virkin missiónsmaður. Hann setti ikki

Danmørk var hann t.d. eisini við til at tekna Ítróttarparkina Nýggju í Keypmannahavn. Sum Marjun Bæk prestur so væl segði tað í talu síni yvir Igga í Vestmanna Kirkju, so var Iggi eitt heilt menniskja og s

Bert 41 ára gomul og í fagrasta blóma hvarv tú í havsbrúnni, har sum hav og himmal møtast, sum prestur tók til henda dagin í kirkjuni. Hví títt ljós skuldi sløkkjast nú, er ringt hjá okkum og tínum nærmastu