eitt øgiligt umskifti hjá hesi ungu gentu at koma úr Helsingør og Keypmannahavn á Sund at búgva. Hagar vóru tey í hvussu er komin í 1860, tá ið fyrsta barnið var føtt. Her fekk hon síni 10 børn í 20 ár
til onnur lond. Talan er um ein milliardaídnað, sum vindur uppá seg. Altjóða lesandi verða drigin hagar fyri at uppliva amerikanska dreymin á fremstu røð, men eru samstundis við til at tryggja kappingarføri
øld. Tey fyrstu árini var tað í Klaksvík, og tá arbeiddi Jens eisini har. Teir vóru báðir komnir hagar í 1840 saman við Johan Mortensen, sum var leiðari á handlinum. Tað var hann, sum seinni byrjaði M
stuttligt at súkkla í Hvalvík og Streymnesi, tí her er slætt og ikki nógvir bilar. Vit sleppa skjótt hagar vit vilja, og fara ofta eisini bara ein súkklutúr. Eg brúki altíð hjálm, og tað gera vinmenninir eisini
mun talgildar og partur av Talgildu Føroyum. Tað er ein sera góð kensla, nú vit loksins eru komin hagar, at økið er yvirtikið, og Umhøvrvisstovan formelt fær ræðið at umsita økið. Tað kennist rætt, at tað
tað sum heild er jaligt, at tað er kapping um arbeiðsmegina, tí tað merkir, at hon kann leita sær hagar hon ger størst gagn. Og serliga er tað arbeiðstakarin, ið nýtur ágóðan av hesi støðu, tí fyri tann
um í Javnaðarflokki, Tjóðveldi og Framsókn. ES: „Í sveitta andlits tíns skalt tú eta breyð títt, hagar til tú aftur fert í jørðini, sum tú ert tikin av; tí av mold ert tú, og at mold skalt tú aftur verða
æðini vaskað, og tá vit vóru yngri, vórðu vit saman við ítróttarvinum okkara koyrd bæði higar og hagar til venjingar og kappingar. Í øllum hava tit stuðlað okkum og fylgt okkum við stórum áhuga. Eisini
tú hvønn dag - líka til tað síðsta, abbi. Tá ið tú so keypti húsini á Skarvanesi, gekk leiðin ofta hagar. Tú veruliga elskaði Skarvanes. Tú segði, at tað var umhvørvið har, ið dróg teg – væl skiljandi, tí
beint við barnagarðin, har framsýningin verður, so tað var ikki trupult at fáa myndirnar fluttar yvir hagar, sigur Kinna. Við framsýningini vónar hon ikki bara, at fólk fara at fáa eyguni upp fyri einum av