Danmark er farið frá einum 7. plássi niður á 11. pláss, tá ið tosað verður um vælferð ímillum OECD-londini, fallið verður størri, um ikki okkurt munagott verður gjørt. Danir hildu at alt stóð væl til,
rættarsakin síðani fer at ganga fyri seg, og dómarin skal taka støðu til, um hann skal dømast. Hann er í vanda fyri at blíva dømdur 30 dagar í geglinum, sigur AP.
staðið seg í norskum fótbólti í dag. Hann vísir á toppskjúttan hjá føroyska landsliðnum, sum er í vanda fyri at flyta niður í triðbestu norsku deildina. - Eg skal ikki siga, at fleiri høvdu kunnað klárað
úrslitini av hesum politikki man vera fólkapensjónin, sum Javnaðarflokkurin fekk í lag. Livikor í vanda Eisini í dag, góð áttati ár eftir stovningardagin, er brúk fyri einum flokki, sum í tíðarhóskandi [...] fíggjarheiminum gevur eisini fleiri orsøkir til at kenna tað, sum at sjálvt vælferðarsamfelagið er í vanda. Støðan í fiskivinnuni orsakað av lækkandi fiskaprísum, minkandi fiskastovnum og hækkandi oljuprísum
einans 50 fólk eru frammanfyri pallin (sum so bleiv til 100-150 aftaná eina løtu) - Samfelagið er í vanda, greiddi Niels frá, tá teir einastaðni mitt í framførsluni komu til lutvíst nýggja lagið Tunnilsvisjón
Í hesum sambandi er Landssjúkrahúsið í seinastuni sammett við eitt sentralsjúkrahús. Hetta er vandafullur vegur fyri okkara borgarar. Um rákið í vesturheiminum hevðið nátt Føroyar, so vóru tey 3
gav eisini stórar rósur til mótstøðuliðið eftir dystin. - Sjálvandi var okkara luttøka ongan tíð í vanda, og eg eri sum so nøgdur við okkara avrik. Men teir eiga stórt rós uppiborið. - Teir vardu manniliga
tilmælini. Frá møsni til eina skipaða menning av okkara fiskitilfeingi. Eg vil mæla andstøðuni til at vanda sær um orðini og ikki at byrgja seg inni í sama møsni, sum vit hava hoyrt hesi seinastu nógvu árini
serliga René Torgarð var lyftur u Uni Holm Johannesen uni@sosialurin.fo Fótbóltur - Vit vóru ongantíð í vanda fyri at tapa. Sigurin átti at verði størri, og vit áttu at verið skjótari og meira avgjørdir í ávísum
Sama hevur verið galdandi fyri fuglin, sum teir gomlu ongantíð troyttu so nógv, at stovnurin kom í vanda. Ístaðin vandaðu teir sær um tøkuna og altíð var farið væl um, so búfuglurin kundi nørast og geva