hann tók í framtíð Føroya sum fullveldi. Janus segði millum annað, at ríkidømi Føroya er ikki bara fiskur og olja. Tað sanna ríkidømi okkara er fólkið, her býr. Eitt fólk, sum hóast trongar umstøður hevur
kunnað um Føroyar. Men eitt er víst, tað verður eingin føroyskur matur á jamboreeini, hvørki turrur fiskur ella spik ella grind. Loyvt er ikki at hava slíkt við. Føroysku skótarnir hava fingið at vita, at
føroyingar fáa ókeypis frá íslendingum, sleppa nakrir føroyingar at brúka sum handilsvøru, hóast fiskur loypir av. ? Landsstýrismaðurin í fiskivinnumálum man halda tað verða øgiliga stuttligt at fara undir
stongt og fólkið koyrt til hús. Sjálvandi ber tað ikki til at hava eitt virki gangandi, um eingin fiskur er. Men soleiðis sum vit hava skilt málið, er tað ikki júst trot á fiski, sum er orsøkin, til at
hevði verið javnari. So var eisini lættari at leggja arbeiðið til rætttis. Hann sigur, at nú, tá ið fiskur er, eru teir noyddir at arbeiða. Tí verður tað eisini arbeitt døgnið runt. Íløgur uppá 10 til 12
fyri at reka vinnuvirksemi eftir handilsligum prinsippum. Sosialurin í dag er hvørki fuglur ella fiskur: Umskipanin í 90?unum byggir á mest óhepna prinsippið frá 80?unum: Ein leiðsla rekur eitt óheft
prísurin fæst ikki fyri fiskin hjá førunum, tí at m.a. Bjørn á Heygum við lóg hevur kravt, at allur fiskur frá føroyskum skipum skal avreiðast í Føroyum. At prísurin kortini ikki enn er farin heilt í botn
okkara fyritøka skal yvirliva. Tað ger hon bara, um vit fáa nóg mikið av fiski. Og í løtuni er lítil fiskur at virka. Hinvegin hava vit havt fitt av kongafiski. Og bera vit okkum rætt at, so kunnu eisini
um, eru eitt nú hesar: Hýsu-og toskafløk (við ella uttan rasp, heil ella skorin í bitar), ræstur fiskur (við skræðu/ ongari skræðu), lættsaltað toskaflak, kalvapettir, reyðsprøkufløk, havtaskuhalar, h
gamla Fiskakletti yvir á nýggja bátin, er scanmar-útgerðin, ið sigur, hvussu trolið gongur, og um fiskur gongur inn í trolið. Annars er at kalla allur útbúnaðurin nýggjur, leggur hann aftrat. Gamli Fiskaklettur
