vit at kennast. Tá Jógvan gavst við sjólívinum, fór hann at arbeiða ymiskt á landi, og var hann í nógv ár hjá Demich og seinni á goymsluni hjá Tórshavnar Skipasmiðju. Hann var nærlagdur í sínum arbeiði og [...] mangan rætt mær eina hjálpandi hond. Seinnu árini var heilsan farin at bila, og Jógvan gjørdist meir og meir óhjálpin, so í mars í fjør flutti hann inn á Tjarnargarð at búgva. Tjarnargarður liggur beint oman [...] arbeiðssom, og sera trúgv ímóti familju og vinum. Blíðskapurin hevur verið stórur í hugnaliga heiminum á Traðarvegnum, og mangan hava vit sitið væl har til føðingardagar og høgtíðir. Jógvan var vertskapsmaður

tann stundin upprann. Á ver tolin og bið tí Guds himmalska frið skal hin trúfasti fáa í løn Tann ið krossin her ber lívsins krúnu har fær á Guds barn ver tí vakið í bøn. Ein heilsan til tykkum, sum stóðu [...] Gudi, leita tankarnir aftur til farnar dagar. Vit komu at kennast vesturi á Zarepta fyri meira enn 30 árum síðan. Vit vóru leiðarar á barnaleg­unum hjá dreingjaholdunum fyrstu árini vit vóru saman. Síðan vóru [...] ymiskt annað, sum har til hoyrdi. Hannis og eg vóru saman á hvørjum sumri hesi árini. Tað var ein andaliga góð tíð fyri okkum at vera saman á Zarepta. Man kom at kenna nógv fólk og samfelagið var gott

i, tá hildu Jytta og Jóhannes at tit vistu, hvat tit skuldu geva mær á mínum runda føðingardegi. Tú ringdi eftir okkum at koma út á Skarðhamar, og tú stóð í hurðini og smíltist, tá vit komu og segði: »Nú [...] øðrumegin ánna, eg hinu­megin. Eg minnist tá tú kom til Gráastein at búgva. Tá komu vit aftur at búgva á sama stað. Góða vinalag okkara varð knýtt enn tættari, nú Jytta og eg komu at hava so nógv saman. Eg [...] ímóti heimferð, helt tú Jóhannes at hetta hevði verið ein fínur túrur. Seinni fingu vit okkum summarhús á Viðareiði. Tá komu tit javnan norður at vitja okkum – tú hevði so nógv minni frá hesi lítlu bygd og

uppiá. Góð mynd, hennara deiliga útstráling kom væl til sjóndar á myndini. Tað er løgið, sum lívið formar seg. 14-ára gomul arbeiddi eg á Harenga í Gøtu eina summarferiu, arbeiddi saman við Sólarn. Minnist [...] Gøtu, og báðar búsett seg á Tvøroyri. Tí havi eg tilknýti til bygdina. Tí arbeiddi eg har sum 14-ára gomul, og nógv ár seinni búsetti eg meg eisini í Gøtu í 2 ár, tá eg undirvísti á Kambsdali. Haðani eru Jórun [...] Andrew, Sólarn, Ann, Hannis og Elinborg. Harrin styrki tykkum. Friður veri við Jórun. Ein síðsta heilsan -------- Hanna Vang við familju

hvar hjálp og uggi vóru at finna. Saman við hinum á liðinum, sum nú telur tvær minni - Dinnu og Heidi, sum andaðist í desember 2001 - vil eg bera eina heilsan til tín, Sjúrð, og til børnini og ommubørnini [...] Nú er longu nakað síðani, at Dinna fór hiðani, men eg ynski at seta nøkur orð á blað um ymist, sum er seti í samband við minnið um Dinnu. Vit starvaðust í somu fyritøku í fleiri ár, og hóast vit ikki sum [...] sum so arbeiddu tætt saman, við tað at fyritøkan er stór, og vit starvaðust á hvør sínari deild, so tosaðu vit mangan saman. Tað eyðkenda við Dinnu var hennara friðarliga, blídliga lyndi, hon leyp ongantíð

minnast á túrin, og hvat hann fortaldi um allar leiðirnar útfyri Sumbiarbygd. Heilsan hjá pabba bleiv bara verri og verri, hann var blivin so vánaligur, at hann bleiv fluttur við tyrlu norður á Landssjúkrahúsið [...] eisini á Norðhavinum í nøkur vár. Um summarið lá hann undir Beinisvørði við snaru eftir lómviga til tað bleiv forboðið. Hann og Sverri fingu einaferð 700 fuglar í tveir dagar, teir lógu nátt inni á Vágseiði [...] bliknar” og ” Á lívshavsins bylgjum” hetta var rørandi, tað má sigast. Hann hevur verið í Frelsurnarherinum, teir dagar hann ikki tókst við okkurt. Teir høvdu eitt tiltak ið kallaðist ”orið á borið”, og hetta

var sum hevði tú hangandi á tær eitt skelti, ið segði “ Eg klári tað nokk”. Altíð fanst tú eina leið víðari. Góði Martin, tú vart ein kempa. Nógvar eru løturnar at minnast aftur á, tí vit hava upplivað so [...] og tí bera tey arvin víðari við teirra børnum. Og túrarnir á floti – hóast tú seinastu túrarnar mátti góðtaka at draga teir flesu sitandi á toftubekkinum. Altíð var tað spennandi at tosa við teg. Tú kundi [...] finna ein annan vinkul at síggja tingini út frá. Tíni evni at síggja ljóst upp á lívið hjálptu tær eisini, so hvørt heilsan viknaði alt meira. Góði Martin, vit fara at sakna teg. Ein uggi er nú, at tú ikki

uppihaldsstovuni á Sjómansheiminum í Havn, vit bíðaðu eftir bussinum, eg á veg norð til Norðdepils og tú til Oyndarfjarðar, til bátin hjá tær, »Suðuroy«, sum lá har, gjørdur klárur til at fara á Norðhavið. Tað [...] stovu, tá man fór umborð til tín at drekka kaffi. Eg var eisini umborð á trolaranum, tú sigldi við, einaferð tit lógu á Klaksvík, har var á sama hátt eitt sera nosligt maskinrúm. Hetta lá alt so ræði fyri hjá [...] varða teg á ferðini og fylgja tær til staðið, ið Eg havi ætlað tær.« Tøkk til tín, sum nýliga ert blivin skipari, og á veg frá kapellinum gav tú mammu Martin blómur og nøkur troystandi orð á ferðini. Má

Eg visti í mong ár, hvør Masa var, uttan at kenna hana. Eg lærdi hana at kenna, tá hon flutti inn á Mikkjalstrøð 6, har vit eisini búðu. Tá eg kom niður í kjallaran at vaska klæði, var tú eisini í gongd [...] ikki er har. Sjálvandi verður tað aldrin tað sama, men so kunnu vit minnast teg saman. Sjálvt um heilsan, tey seinastu árini, var byrjað at bila, so var humørið altíð gott, og tú kundi skemtast sum nakar

uppkallaður av soninum hjá mær og Herthu. Meinhardt mundi kenna á sær at hansara síðsta løta á hesi fold var við at renna út, tá vit báðir vóru á veg til Havnar tveir dagar áðrenn hann andaðist. Hann kysti [...] og úrtøkan var sera góð. Fiskað var út­frá bygdum á Eskifirði, Vest­mannaoyggjunum, Horna­firði og Ólafsvík. Meinhardt upplivdi mang­ar baldrutar túrar á sjó­­num, men ongantíð var hann rædd­ur. Hann var [...] Eystur­grøn­landi, tá hervi­ligt ódnarveður brast á, og onkur av íslendsku trolaranum sukku, tí teir ikki megnaðu at bera tann nógva ísin sum legðist á skipini. Eft­ir tógvið stríð, eydnaðist Aust­firð­ingi