mildur í tal, ein álitismaður tú var, á dekki títt arbeiði gekk sum eitt spæl og tøkini tyngstu tú bar. 2) Við Strømnes tú mynstraði fyrstu ferð við sum yngstur av teimum umborð, so glaður tú stóð undir [...] fiskaði øll hesi ár so glaður um hetta tú var, á ferðini fekk tú eitt bløðandi sár tó tolin í hjarta tað bar. 3) So ringt er at skilja tú er ikki meir her niðri á okkara fold, men situr har heima hjá einglunum

Sjúkra­hús­in­um í Krist­ianssund, eftir at hervi­lig sjúka hevði fingið fasta­tøkur á tær og ikki bar til við nakrari viðgerð. Løtan á kapellinum var góð – talan hjá presti lýsti teg væl og talan frá tínum

var Gunnari ein sera góður stuðul hesa tíð. Tey vildu uppliva so nógv sum gjørligt, meðan tað enn bar til, og tey náddu eisini eina seinastu ferð til Føroyar, har Gunnar kundi fáa tann føroyska mat, sum

Hann, ið øllum valdar. Títt andaliga heim var í salinum við Neyst, har tú trúliga hevði tína gongd og bar orðið fram eftir førimuni, sum tú sjálvur plagdi at taka til: Borið fram í veikleika, men kasta breyðið

gjørdust skurðviðgerðirnar truplari og truplari, og støðan hjá Esther gjørdist verri og verri. Alt hetta bar hon við einum sjáldsamum toli. Hon var ikki tann sum kærdi seg. At enda máttu læknarnir geva upp. Tað

næstan alla ta tíð, sum Eiríki untist at vera har. Nú sjúkan versnaði, og Eiríkur visti hvønn veg tað bar, lat hann síni kæru vita, at hann ynskti at verða jarðaður í Føroyum, har hann hevur virkað síni bestu

vóru svár tíðindi at fáa tann tórsmorgunin, at tú góða Beinta, var farin. Vit vistu, hvønn veg tað bar, men tað ger tað ikki lættari. Tú hevur jú verið ein partur av mínum lívi so leingi eg kann minnast

Spírar tó næla, steinarnir tala boðskapin sæla, - nú stilt er í lon. Hann stríddist um vágir, hon bar sínar náðir, við lívsvatnsins áir - nú hvíli í frið! --------------------- “Dreingirnir hjá mær”, Jóhan

skúla­stov­unum. Men tá hann vildi hava Skúlabókagrunnin at geva eina týska grammatikk út sum bók, bar ikki til. Manuskriptið leveraði André liðugt og rættlisið, men Skúla­bókagrunnurin vildi broyta fakmál

hesum sáttmála. Fortreytin í hesum sáttmála var, at krónan hevði eitt fast virði í mun til gull. Tað bar tí ikki til hjá politikarnum og tjóðbankunum at hóreiggja sær sum teir vildu við krónukursini, og fólk