uppá nógvar mátar eisini tann sami. Tey gomlu koma upp um morgnarnar, fáa at eta og liva eitt sosialt lív inni á heiminum, sum tey plaga. So hugsa starvsfólk um, hvat tey kunnu fylla dagin við, sigur Asta
Longu áðrenn bókin kom út var eitt evni nógv umtalað, og tað er um sonin Jørgen, sum tók sítt egna lív. Men harafturat fekk Thorbjørn Jagland eitt spark á skinnabeini. Ynksti ikki Jagland Fyri fyrstu ferð
á hvørjum øðrum fyri fleri hundrað árum síðani í handli við fiski og hvali ? og søgan fær nú nýtt lív í pakkhúsunum fra 1763. Beint yvir av liggur vælumtókta caféin "Luftkastellet". Her kanst tú sóla tær [...] ilt at ímynda sær, at drotningin skal spáka her um nakrar dagar. Inni í Norðurbryggjuni er tó meiri lív í. Ein dámur av stoltleika og spenningi er at finna millum starvsfólkið, ið rokast við at gera alt
dugdi at siga tað, bæði við flokk og lærara. Haraftrat var hon sera dugnalig fakliga, og tað var altíð lív í, har hon var. Hjartanemandi vóru minningarløturnar í Argja skúla. Tann fyrra var, tá floksfelagar
mangla. Tá vit komu út á Lið,fyri meira enn fimtan árðum síðan, tóktist alt at anga av lívi, nógv fólk, lív, alt tyktist so nærliggjandi. Vit, eini ung hjún tá,við einum barni, elskaðu hetta umhvørvið, fólk
Elias Sofus Hansen í Køkinum. Omma hevur verið og er eitt sera aktivt menniskja. Hon hevur lagt næstan lív og sál í tað, sum hon brennur fyri. Vit kunnu bara nevna Blásastovu, har hon arbeiddi yvir 30 ár, og
verka er ei meir, hon var for heim og hús so góð, hon tænti fyri fleir. Tann hond, sum vøgguni gav lív og reiddi fyrsta beð, nú hvílir hon so stird og stív, nú sál fór sæl sín veg. Tann hond, sum kíndi [...] foldarfar á ævinleikans kós, nú Harrans hond tín anda bar um sýn í annað ljós. Vit takka tær for alt títt lív, hvørt fet, hvørt foldarstig, sum omma, mamma og sum vív: “Vár Besta, hvíl í fríð”. ------------ Vit
fer at royna seg í Ajax í Keypmannahavn, ið farna kappingarár hevði Rakul Wardum, Súnu K. Hansen og Lív S. Poulsen í hópinum. Við heimasíðuna hjá Ajax sigur Brynhild Pállsdóttir: - Eg eri ógvuliga spent
ótrúliga tætt forhold, og omma hevur altíð verið nakað heilt serligt fyri meg. Eg havi stórt sæð alt mítt lív búð hjá ommu og abba, og eingin kundi hugsa sær eitt tryggari heim og ein betri uppvøkstur, enn eg [...] so eru tað vit øll, sum hava havt gleðina av at kenna og vera elskaði av ommu ígjøgnum alt okkara lív. Omma hevur verið ein so ótrúliga stór og góð gáva fyri okkum øll, at tað er ringt at seta orð á tað
síðani, vóru einans fimm fólk her. Talið er síðani hækkað javnt og samt. Í dag kann ein staðfesta, at lív er í bygdini. Í skúlanum eru tveir næmingar í 1. og 4. flokki, og ætlanir eru um at skapa okkurt, ið