fram, um nøkur broyting skuldi verið gjørd. Vit í Tjóðveldi hava støðugt ført fram og lagt fram á ting: - Tey veiðirættindi og tað tilfeingið, ið vit sum tjóð eiga, skulu ikki seljast ímillum privat feløg [...] samfelagnum – yvir til tey, sum fara úr vinnuni. (Tí hava vit eisini fýra ferðir lagt uppskot fram á ting um at seta bann fyri allari sølu av fiskirættindum og veiðiloyvum, og at ónýtt rættindi falla aftur

og…. og ikki doyva ein part av sær sjálvari, tí tað kann man ikki, man kann ikki selektivt doyva ting í sínum lívi ha?” Eg má líka sleppa mær úr eygnafestinum hjá Einstein og spola aftur, jú tað var tað [...] ikki særa nakran, tí eg havi tað forbannaða, at eg fái so ræðuliga lætt skyldsfølilsir…” “So tú tigur ting burtur eisini?” “Ja onkuntíð…fyri frið skyld tú veist.” “Men er tað so ikki næstan sum um okkurt brotnar

hava ein vanligan gerandisdag og ikki leggja alt um, meðan mann lesur til próvtøku. Grundleggjandi ting so sum at eta og røra seg hava eisini týdning, sigur Erling Fles. Trýst á pílin undir myndini og hoyr

dag, og her skuldi ber­ast skjótt at. Tú vart eld­hugaður og spentur upp á upp­gávuna. Tú vildi hava ting­ini at henda skjótt – her skuldi ikki drálast. Gekk ikki eftir vild, var roynt á onkran annan hátt

nógv ymiskt fólk runt heimin, har tey enn halda samskiftið viðlíka. Ein kundi óivað nevnt nógv onnur ting afturat, men hettar verður so tað á hesum sinni. Vit ynskja tykkum ein fantastiskan dag. Hendan heilsan

at kommununi sum ráðgevi í framhaldandi arbeiðinum at menna miðbýin í Havn. – Vit vilja dagføra tey ting, sum í dag gera Tórshavn til nakað serligt. Vit vilja byggja víðari á tað góða, sum býurin í dag hevur

kunnað verið í kontakt við tað. Eg havi fingið mær renningarlop nakrar ferðir, tikið pikkalítil smá ting við í tað eg havi gjørt, men ikki fyrrenn nú havi eg ordiliga kasta meg útí tað. At brúka tað. Tað

Seinasta fríggjadag kunngjørdi “Ting.fo” eina veljarakanning, sum Gallup hevði gjørt. Ikki kann sigast annað enn at kanningin gevur báðum teimum stóru samgonguflokkum nakað at hugsa um, tí báðir ganga

andaligar sangir, fosturlandssangir og aðrar sangir, sum hóska til høvið. Bill heldur, at tað eru fá ting í lívinum, sum eru so savnandi sum sangurin. Hann heldur, at føroyingar standa serliga sterkir, tá

Reyna­túgvu, Rósa Samuelsen og Sir­ið Stenberg. Hesi tíggju fólkini eru tey, sum møta best upp til ting­fundir. Summir tingmenn úr út­j­að­ar­anum hava fyrr gramt seg um vánaliga ferða­sam­band­ið, tá teir