Gomlurætt. Og tað hava tey gjørt, uttan at spyrja eigaran, sum er landsstýrið, eftir, og tað undrar meg, sigur landsstýrismaðurin. Eftir hansara tykki er grótið væl brúkt til eitt ídnaðarøki á Gomlurætt

hátíðarligur, veitsluhýrdur. Á ferð Kanska kom tunglyndið at merkja kvøldið í meira lagi. Eg helt meg eisini hoyra, at sangarunum vóru farnir at møðast móti endanum. Kanska skuldi okkurt lættari verk enn

Lützen í lesarabrævi á in.fo í gjár. Og hann skrivaði víðari: — Hetta mál hevur stóran týdning fyri meg, og eg veit, at eg havi stóran stuðul frá fólki at halda á við hesum stríði til meirilutin í Tórshavnar

seinasta fundinum nú fráfarandi býráðið hevði ? at royna at læra og venja meg til at ynskja meirilutanum alt gott. Og lat meg til heilt seinast leggja afturat, at stóra fyrimyndin hjá so mongum, Churchill [...] fyri seinni at leggja seg yvir okkara lítla og viðbrekna pláss. Ábyrgd at bakka borgarstjóran upp Lat meg her leggja herðslu á, at tá ein borgarstjóri er valdur, er tað okkara ábyrgd at bakka hann upp. ?

greitt. Heimlig viðurskifti Fall kanska í ummælaragrøvina eina løtu, men velji tó at royna at halda meg til at kalla hetta umrøðu og hugleiðing. Eins og Dürrenmatt valdi at kalla leikir sínar komediu, hóast

klovin fyri mær Armur, eymur eri eg, krossur tín má fjálga meg; nakin, tú mást klæða meg; sekur, tú mást náða meg; deyðadálkaður av synd, reinsa meg í lívsins lind”. Tað menniskja, ið hevur upplivað fyrigevingina [...] Sálmar 243,24,235,79,585 Tá segði Jesus við lærusveinar sínar: »Vil nakar ganga aftan á meg, tá avnokti hann sjálvan seg og taki upp kross sín og fylgi mær! Tí at tann, ið vil bjarga lívi sínum, skal missa

geri hetta ikki fyri at verja meg sjálvan. Eg royndi at koma hesum slatrinum til lívs við míni prædiku á norðoyastevnu, men hon varð uppfatað heldur sum eina roynd at verja meg sjálvan. Og ikki tað at siga [...] starvinum í Klaksvík. - So at siga hvørja ferð eitt prestastarv hevur verið lýst leyst, hava fólk spurt meg, nær eg fari, tí tey hava frætt, at eg havi søkt, sigur hann og ristir við høvdinum. Hans Eiler sigur

løgtinginum og er eisini við í skrúðgonguni. - Føroyar og føroyska fólkið hava sera nógv at siga fyri meg, og tí eri sera fegin um, at eg fái høvi at luttaka í skrúðgonguni ólavsøkudag. Tað er ein heður at

alla tíðina, at onkur gekk aftan fyri meg, og at hendur krámaðu uppi á mær. Tá eg skuldi lata skápshurðar upp, mátti eg haldi hondina fyri bringuna fyri at verja meg, og tá eg fór í song, var tað sum um [...] hansara. - Hann sum átti at tikið sær av mær, hann sum átti at verið góður við meg og verið pápi mín, hann misbrúkti meg. Og tað er ikki mín skyld, sigur Rósalind avgjørd. Skal tosast í hel Tá minnini [...] um at løtan frá tí, at eg lat meg úr og var komin í náttklæðir, vardi ein ævinleika. Og so byrjaðu myndir at koma fram fyri Rósalind. Í fyrstuni vóru tað bara skuggar, men so við og við, sá hon verulig fólk

iv geva mær møguleika at vitja ymsastaðni. Hvar gongur leiðin, tá tú ferðast uttanlands? Eg kenni meg best í norðurlondum, Ísland er í løtuni fyrsta val. Annars hava vit summarhús í Danmark. Fylgir tú