við, um tað er í lagi at fæið veksur við 10 mió kr á hvørjum ári, tá vit hava havt søguliga lágt fiskarí eftir botnfiski, og tørvurin á minstuløn og minstaforvinningi tí átti at verið stórur. Botnfiskaflotin
prátinum í alaraumhvørvinum hesa seinastu tíðina at døma, er talan um rættiliga umfatandi pirat-fiskarí ymsastaðni í landinum. Men tað er vónleyst at seta tøl á fyri, hvat tað í veruleikanum kostar alarunum
fylla hana í blaðið hjá sjómonnum. Undirhaldslesnaður skal sjálvandi vera, men dentur má leggjast á fiskarí, skip, leiðir, fiskireiðskap, royndir, lívið umborð og alt, ið viðvíkur sjólívinum. F. F.-Blaðið
ár, og hava teir fingið um 100 pund uppá stampin. Um tað er nøktandi?! Tja, tað er so brúkiligt fiskarí. Fer tað ikki niður um 100 pund, so melur runt, sigur hann. Nú teir egna so brúka teir makrel og
fáa, men so fóru vit til Ravnoynna, har vit lógu eina tríggjar vikur. Har á leið fingu vit gott fiskarí við bátunum. Tað mesta vit fingu, var innanfyri oynna inni í Bjarnoyarfjørðinum. Eg minnist, at [...] Hetta tók eitt samdøgur. Vit komu at liggja heilar 9 dagar á Reykjavík, so vit komu at missa nógv fiskarí orsakað av hesum breki. Pengar fyri kjólastykki til mammuna Vit vóru 19 menn, og nógvir vóru ungir
sínum seks tons motorbáti Louisa fór allan tann langa teinin úr Havn til Keypmannahavnar á eina fiskarímessu. Teir vóru fýra mans við, og ein teirra var Johan. Í einum illveðri stóð hann til róðurs, meðan
gjørdist svágur hansara. Í 1893 tók Sandoyar Andreas stýrimansprógv á Bogø. Andreas førdi Dart til fiskarí eitt skifti í 1894. Tann 22. oktober 1894 kom Andreas úr Grimsby við sluppini Confidence. Hon fekk
verja. Tað er hansara uppgáva. Linjan: Fyri stuttum fingu fiskimenn ein skattalætta, sum við góðum fiskarí og góðum prísum á okkara tilvildar-leið, hevur givið ikki sørt góða úrtøku til ein bólk í samfelagnum
verja. Tað er hansara uppgáva. Linjan: Fyri stuttum fingu fiskimenn ein skattalætta, sum við góðum fiskarí og góðum prísum á okkara tilvildar-leið, hevur givið ikki sørt góða úrtøku til ein bólk í samfelagnum
rættuliga at royna seg sum veiðumaður, um tað so var á ísbjarnarveiðu, kópaveiðu ella úti á ísinum til fiskarí. Og tá ið Munda eitt nú skuldi til handils í Scoresbysund, noyddist hon at taka riffluna á bakið