1962. Jens Christian Olsen doyði 20. novembur í 1963 ? hann var tá 62 ára gamal ? og tá kom næsti maður á listanum, Hilmar Petersen úr Fuglafirðí, í tingið. Men hann var ikki drúgvur í løgtinginum, tí hann

eitt ár sigst vera, at m. a. Óli Jacobsen kravdi hetta, tí hann vónar, at annar maður tá situr í løgmanssessinum - ein maður, sum vil skifta Sverra Hansen út við annan persón. Fólkafloksmenn hava eisini

Hann sigur, at tað hevur stóran týdning at finna eina semju um útspælið ímóti dønum. Men skal hvør maður siga sína hugsan um, hvat vit skulu gera, áðrenn henda semjan er komin, fer tað bara at órógva arbeiðið

flatir, og at sólin var annar brennidepilin. Tað snúði seg altso um ellipsir. Kepler var trúgvandi maður og var einki fegin um hetta, hann hevði funnið fram til, tí hví skuldi Gud skapa ófullkomnar sirklar [...] Jacobsen - krav um galliskan greidleika o.s.fr. - vildu vit hildið, at Andreas Heyde er hansara maður. Men sum tað púra greitt sæst av teimum tilburðum, har hann er uppií, so er hann latur og roynir at [...] Danmark. Um Kingo-sjónarmiðið annars sigur Jørgen-Frantz soleiðis: »Nú eri eg sjálvandi ikki Kingo-maður soleiðis sæð: Kied af Verden, kier ad Himmelen. Tvørturímóti eri eg av fullum hjarta »kærur at Verðini«

Hann vaskar tí lítla gentubarninum í ánni og leggur tað í ein løriftsposa. Har á steininum situr ein maður í hvítum klæðum og spælir floytu, og hann veit, at Jesus er við í hesum heilaga verki. Søgan er so

Á ársaðalfundinum í Havnar Arbeiðsmannafelag leygardagin varð ein nýggjur nevndarlimur valdur. Tað er Hans Joensen, sum kom í nevndina fyri Poul Rufus Danielsen, sum ikki varð stillaður uppaftur, hann

hvør sum helst. Hann var við, tá U16-liðið hjá Nigeria var í HM-finaluni, og hann var eisini yngsti maður á nigerianska liðnum, sum var í U21-finaluni fyri nøkrum árum síðani. Sum 15 ára gamal varð hann seldur

FIFA-forseti. Eitt nú sigur Michael Laudrup: ? Lennart Johansson er ein veruligur fótbóltsmaður, ein maður sum lurtar eftir grasrótafólkunum, spælarunum, venjarunum og viðhaldsfólkunum. Hann er eins dámligur

hann skal vísa teimum. Frá fyrstan tíð var høvundinum ikki júst spádd nøkur dugnagóð framtíð, og ein maður skal hava sagt um hann, tá ið hann var 1_ ára gamal: »Hatta, nei hatta er ikki lívført, tak um beinini [...] slá høvdið í stein, hasum skapast einki burtur úr í hvussu er«. Og gjøgnum uppvøksturin sigur sami maður javnan: »Tað hevði eg forsvorið, at tú dró undan ta ferðina vit fóru til Havnar við tær á sinni, tí

upphæddum, væl vitandi at teir pengarnir eru ikki bara spiltir, teir eru beinleiðis skaðiligir. Ein maður kemur til mín uttan fyri sparikassan. Hann heldur, at pengarnir, sum kanska fáast aftur, skuldu ikki [...] høvdinum, tað bløðir av nasarygginum. Fólk eru komin til hjálpar, og har verður tosað um ábyrgd. Ein maður peikar upp á meg, og eg má verja meg, havi einki við kommununa at gera longur. Men á vegnum til hús