lesararnar halda okkum til góða. Og so vóru onkrar aðrar villur eisini í landsliðssøguni í gjár.Gløggi lesarin fann ivaleyst út av, at HB ikki eigur ein men tveir spælarar í landsliðshópinum ? Rógva Jacobsen
Forfjónaður »Lognbrá« sigur frá uppvøkstrinum hjá bóndasoninum Høgna í eini meðal føroyskari bygd. Lesarin hittir hann á fyrsta sinni, tá ið hann fimm ára gamal grátandi hevur krógvað seg í einum glopri við [...] framhald av »Lognbrá«, og meginparturin av skaldsøguni fer fram umborð á eini slupp undir Íslandi. Lesarin fær frá byrjan eina nágreiniliga frásøgn frá lugarinum, har manningin etur, svevur og heldur til [...] er í høvuðsheitum í einum skemtiligum lýsi, men undir heimferðini koma teir í kolandi storm, og lesarin verður aftur gjørdur varur við tær hørðu treytirnar. Lýsingin av bardaganum hjá manningini fyri at
Norður-streymi. Hetta eru beinleiðis ósannindi, og tí kundi eg hugsa mær at tú var meiri ítøkiligur, so lesarin kann meta um rættleikan av tínum pástandi. Mín leiklutur í samband við hetta mál er tann, at tá uppskot
til Fregnir ger ÍSF heimaarbeiðið til lýtar og fær tí væntandi olympiska viðurkenning. Eftir situr lesarin hjá Fregnum og spyr seg sjálvan, um alt tilfarið í blaðnum er líka ófyrireikað og tendensiøst.
hittast, var um vikuskiftið, og niðanfyri sæst, hvørjir dystir verða á skránni hetta umfarið. Sum lesarin helst sær á dystaryvirlitinum, so kemur ikki fyri, at tvey lið úr bestu deildini skulu spæla ímóti
eitt afturlítandi brot verður lagt inn í eitt annað. Hendinga ferð kann hetta vera ørkymlandi, so lesarin kennir seg eitt sindur vilstan í frásøgnini. Hesar søgurnar eru ikki júst ætlaðar til dagdvølju.
tónleikahendingar í árinum. Við Tónleiki 2001 ber tað til at koma tættari at føroyskum tónleiki. Lesarin sleppur við á pallin, aftur um pallin, á ferð við tónleikabólkum og inn í upptøkuhølini.
vita um foreldrini hjá sær og umstøðurnar, tá ið Voldemort drap tey. Og sum ikki einaferð verður lesarin ferð eftir ferð tikin á bóli, tá ið hann ásannar, at onki er, sum hann trúði. Tað er ikki av ongum
sum hann í bókini lýsir sum eitt bartrog, ið hann als einki gott hevur at bera. Og kortini verður lesarin skjótt varugur við, at ymiskt er, sum eftir vanligari mannahugsan ikki samsvarar heilt. Sum nú, at
ein sublimera og ein framd orðing av vreiði og indignatión?. Skal speisemi virka, er neyðugt, at lesarin er samdur við tí morali og etos, ið liggur aftanfyri ? tí er tað, at Ludvig Holberg mangan í dag