pengar, fylla teir lítið, men eigur tú lítið av pengum, fylla teir nógv. Og høga kostnaðarstøðið rakar okkara lágløntu meinast. Vit mugu tí gera tað liviligari sum heild og tryggja eitt javnari samfelag

falla til kommununa, har útleigað verður. Rentustuðulin skal endurskoðast á ein hátt, sum ikki rakar verandi sethúsaeigarar. Í sambandi við keyp av fastogn í Føroyum verða reglur gjørdar fyri útlendingar

integratiónin miseydnað, og nógv kenna seg uttanfyri felagsskapin. Og óttin veksur, tá ið yvirgangurin rakar fullkomiliga verjuleys fólk eitt stuttligt summarkvøld við strondina í Nice ella eitt hugnaligt v

taka sterkari herðar við. Tað er vissan um, at vit ongantíð standa einsamøll, sama hvussu lívið rakar. Tað er vissan um, at saman við øðrum stendur tú sterkari. Í felagsskapinum mugu øll gera mun. Og

bjóða teimum stóru av, gongur hetta aftur: Dirvi, vilji og trúgv á, at tað ber til. Tá ið mótburður rakar okkum, kunnu vit leita fram eina styrki, sum vit í gerandisdegnum ikki geva gætur. Eina styrki, sum

virknari í menningarsamtarvi, og við ábyrgd fyri næstanum eiga vit at lata neyðhjálp, har neyðin rakar. Arbeiðið at gera Føroyar til sjálvstøðugan lim í Norðurlandaráðnum og WTO heldur fram. Útflutningsráð

við hesum og hasum, tí nú standa vit føst í systeminum, sigur Sjúrður Skaale, sum sigur at hetta rakar bæði einstaklingar, virkir og feløg. Trýst á pílin fyri at hoyra samrøðuna við Sjúrð Skaale.

við) og kastar hetta hart inn í niðara part av portrinum. Jarni sprakk aftur móti HJD sjálvum, men rakar tíbetri ongan, tó at nøkur fólk vóru tætt við. Síðani fór HJD inn í húsið. Øll hendan støðan tók uml

»føroyska loysn«. Og tá Jógvan Arge á heimasíðu síni sigur, at vit hava bara ein stjørnuvenjara, so rakar hann seymin á høvdið, tí tað sum Jóhan Nielsen hevur megnað tey árini, ið hann hevur verið venjari

gerast við at heita á semingsmenninar, um at fáa partarnar saman aftur. Hendrik Old heldur, at semjan rakar fáar persónar hart. Harafturat heldur hann, at samráðingarnar áttu at verið fingnar frá hondini. Tá [...] at tú altíð kanst heita á partarnar. Hann sigur seg vera samdan við Henrik Old í tí, at verkfallið rakar nøkur fólk meint, og tað líkist ongum, at teir ikki samráðast, sigur hann. Eftir at blaðið fór til