tilvildarlig lomb í samband við tiltakið Slakt, sum var í Tórsgøtu í Havn leygardagin, og hann heldur, at hesi lombini vóru rættiliga góð. - Hetta var seyður úr neðra, men eg trúgvi, at seyðurin í haganum [...] nokso veikar, og burðurin var hareftir. Ærnar megnaðu ikki í nóg stóran mun at verja lombini, og hann misti eitt ótal av lombum. - Ein dag mitt í lembingini í fjør gekk systir mín ein túr einar 800 metrar frá [...] útlit eru til eitt miðalár, nú skurðurin stendur fyri. - Næst síðsti vetur var harður og gjørdi av við nógvar ær. Áseyðatalið var lutfalsliga lágt, tá várið kom, og sera vánaliga lembingarveðrið gjørdi enda
ymiskar áskoðanir á búskaparligu skipanina. Hetta nýtist ikki at gerast ein forðing - tvørturímóti. Men henda støðu setir krøv til sínamillum virðing og krevur ein støðugan semjusøkjandi politikk. Samráðingarnar [...] stóra álit, sum mær er vístur í dag, nú løgtingið hevur valt meg til Føroya løgmann. Olof Palme, sáli segði nógv gott og hugvekjandi um politikk. Umframt at siga kendu orðini, at politikkur var at vilja, so [...] Eg loyvi mær at halda, at loysnirnar eru bæði haldgóðar og skilagóðar. Hesar loysnir eru sjálvsagt merktar av, at teir tríggir samgonguflokkarnir standa hugmyndaliga langt frá hvørjum øðrum, eins og teira
Tórshavnar býráð, hetta var eisini sum ein tøkk fyri tíðina, hann sat í skúlaráðnum. Johan sat í Tórshavnar skúlaráð í 12 ár, frá 1989 til skúlaráðini vórðu niðurløgd. Hetta var ein spennandi tíð hjá honum [...] Samuelsen m.a. "Eg vil takka fyri tíðina, mær untist at vera her - eg havi starvast her í 36 ár, og eg má siga sum er, at tað hevur verið ein stór gleði hjá mær hvønn dag at fara til arbeiðis - eg havi [...] havi trivist sera væl í mínum arbeiði. Eg var 10 ár til gongu, og hini 26 árini hevur tað so verið í koyristóli, men tað hevur tíbetur fallið mær sera væl í báðum førum - ikki minst næmingunum at takka fyri
hond til hegni var framúr, hann fór um land og líð ein drúgvan uttanlandatúr at læra serskósmíð. ---- Eg fann hann mest á søguslóð, har góður hann mær var, eg minnist hann for spjøldur góð, sum hegnishond [...] vísti hansar gávur. ---- Hann seinastur av garði var frá okkar barndómsgøtu av teim, sum væl oss øllum bar, og gyltu manga løtu. ---- Um mettur tú av døgum var, so kenst tað tómt í túni, nú leið tín móti hæddum
hond til hegni var framúr, hann fór um land og líð ein drúgvan uttanlandatúr at læra serskósmíð. ---- Eg fann hann mest á søguslóð, har góður hann mær var, eg minnist hann for spjøldur góð, sum hegnishond [...] vísti hansar gávur. ---- Hann seinastur av garði var frá okkar barndómsgøtu av teim, sum væl oss øllum bar, og gyltu manga løtu. ---- Um mettur tú av døgum var, so kenst tað tómt í túni, nú leið tín móti hæddum
hond til hegni var framúr, hann fór um land og líð ein drúgvan uttanlandatúr at læra serskósmíð. ---- Eg fann hann mest á søguslóð, har góður hann mær var, eg minnist hann for spjøldur góð, sum hegnishond [...] vísti hansar gávur. ---- Hann seinastur av garði var frá okkar barndómsgøtu av teim, sum væl oss øllum bar, og gyltu manga løtu. ---- Um mettur tú av døgum var, so kenst tað tómt í túni, nú leið tín móti hæddum
yvirhøvur ikki dugdi at spæla uppá hetta ljóðførið, sum minnir um ein guitara. Hetta var um sama mundi, tá hann málaði serliga nógv við vatnlitum. - Tónleikurin hjá mær er ein beinleiðis avleiðing av mínum [...] orsøkin til hansara fakliga treiskni var. - Tá eg var mitt í tretivunum, var eitt átak í Norðurlandahúsinum um orðblindni. Eg hoyrdi eina samrøðu í útvarpinum, har ein serfrøðingur fortaldi um øll eyðkennini [...] orku uppá meg, tí so skjótt teir hjálptu mær við onkrum fakligum, so setti eg meg aftur at tekna. Lærararnir og hini børnini hava sikkurt bara hildið, at eg var ein tolli, sigur Janus skemtandi. 03 í skúlanum
harur, var eg heldur seinur. Eg var nýliga komin av skipi og nakað fitnaður, so eg fann ongar buksur, sum passaðu. Nú vóru góð ráð dýr. Allir vóru ótolnir at sleppa avstað og bóðu meg skunda mær. Einastu [...] Jógvan kenni eg frá barnsbeini av. Hann var ein kúllur millum hinar kúllarnar. Pápar okkara róðu út saman, so tað bleiv mong línan at rekja og fløkjan at greiða. Hetta hoyrdi við til lívið. Tíðin gekk, og [...] vit vóru komnir niðan í Neytadal, leypir ein hara, og eg skjóti og raki, men haran rann eitt petti og eg aftaná. Tá eg skuldi gleiva upp um ein stóran stein, var eitt brak, og buksurnar skrædnaðu frá reimini
kann verða, tá sólin skínur beint inn á ein skitnan rút. Tískil tók eg telefonina og ringdi til eina vinkonu, sum var ávegis ímóti mær, og skuldi koyra við mær. Ætlaði at fáa hana at taka eina fløsku av vatni [...] um, at eg ikki var nóg kvik. Mær vitandi, er til dømis í ymsum statum yviri í Amerika, ikki loyvt at roykja alment. Og so er royking eisini vandamikil fyri heilsuna. Men alt hetta kom mær ikki í huga fyrr [...] tað "ein erlig sak". Frensapissarin var tómur, rúturin so skitin, sum hann kann blíva, tá man koyrir í vátum veðri aftanfyri lastbilar og annað gott til Havnar úr Leirvík. Sýnið var so ringt, sum tað kann
felagssangi. Vitjan var við úr Danmark og Bretlandi eisini. Og Leila var biðin um at seta stevnuna, sum hon fegin tók á seg. Ikki nøkrum at siga, at eingin hevði gjørt hetta betri. Hetta fjálga minnið er [...] um hvussu nógv var um at vera, segði stutt, at hetta bar bara ikki til. Og gentan fór so oman gjøgnum túnið. Hetta varnaðist Lena og bað gentuna vinarliga koma inn. Og tá ið morgunin kom, tá hevði hon - [...] Faðir, ver tú styrki mín, - leið meg loksins heim til tín. Tá mítt berg mær gerst ov høgt tá hvørt vitaljós er sløkt. Faðir fylg mær tá á leið, tú, sum eina troyttast ei. - - - Nógv og gott er skrivað um
