Ein maður, sum eg skrivi um viðhvørt, plagar at siga, tá heiðurslønir sum hendan verða latnar fyri hetta ella hatta: “Harragud, er hatta tað besta á hasum økinum.....hvussu fanin er so alt hitt?” Eg p
Høgni Djurhuus er hendinga snildur við penninum og dugir at spæla sær við málinum. Í klummunum bjóðar hann málinum av, gevur tí flog, samstundis sum hann krevur nógv av sínum lesarum. Lesarin, ið gevu
Hammershaimb hevur sum kunnugt røtur í hesum hesum húsum, Fútastovu, eins og í grannahúsunum, Nýggjustovu, sum var hansara barnaheim. Tað fyrsta vit vita um Hammershaimbsættina í Føroyum er, tá Fríðri
Hvørgin teirra er klárur at svara enn. Um tað er tí, at teir taka atfinningarnar um, at teir einki bíta frá sær til eftirtektar, meldar søgan tó einki um. Vit royna aftur til næsta blað.
Vit kunnu bara hyggja í bakspegilin fyri at kanna, hvussu nógv teir hava samstarvað síðani vit fingu heimastýri í 1948. Av teimum 24 árunum, Tjóðveldi hevur sitið í samgongu, hevur flokk
Soleiðis gekk tíðin, og Sambandið var so at siga altíð við yvirlutan. Tað gav at bíta, tá Nina Bang, fyrsti kvinnuligi ráðharri Danarkar, í tjúgunum bað løgtingið ummæla lógaruppsk
Hetta eru hørð orð – kanska. Men hetta er í øllum førum aðrir tónar enn tað, sum vit hava hoyrt frá fakfeløgunum, síðan hendan samgongan tók við. Nógv er broytt í politikki. Kanska er tað t
Hóskvøldið 29. mars fer Heðin Askham fyrilestur um urtagarðsrøkt á Klaksvíkar bókasavni. Heðin Askham (alto ikki hann sum er venjari hjá EB/Streymi) er anleggsgartnari og fer hetta kvøldið at tosa eit
Í hesum døgum gevur Bókadeildin hjá Føroya Lærarafelag út fleiri bøkur fyri tey minstu. Í fyrstu syftu er talan um tvær bøkur, ið børnini lætt og einfalt kunnu hava við sær. Heitið á hesum bókum er: D
