týðiliga fyri mær. Tað, sum undraði meg, var, hví júst henda eina myndin varð standandi eftir. Eg royndi tí at kanna, hvørjar tankar og kenslur myndin nam við innan í mær fyri síðan at seta hana inn í ein fyri

rúminum við ánna og rúmið er í okkum sum upplivilsi, sum vit kunnu vera meira ella minni varug við. Myndin sum spegling, sum ein refleks av einum petti av náttúruni, skapar eina refleksión hjá áskoðaranum [...] áskoðaranum. ##med3## Um tað eru børn, ung, vaksin, gomul - eingin kann bera seg undan kenslunum, ið myndin vekir. Okkara perciperandi fatan av henni kann stilla okkara sinn í dur ella moll, har vit verða

tað kann ganga betri, men eisini verri. Mín viðmerking er tíverri henda til journalistarnar: Sanna myndin av búskaparligu kósini er eisini at taka "worst case scenario" við. Føroya Banki og Føroya Sparikassi

óteljandi ferðir, Heðin hevur fest seg við gluggan hjá »Dyrhusi« og Øramonnum fleiri ferðir og kend er myndin hjá Hansi: Listamansins egin ogn. Marjun og Randi hava við sínum eygum og penslinum broderað heimligar

sum við skúlatasku í hond fór til fyrsta tíman í gamla komm­unu­skúla í 1949. Men myndin livir í huga mínum. Myndin av einum vónríkum barnaflokki, sum steig fyrstu fótafetini inn í skúla­heimin, spentur

reisa seg ein og sama veg. Og so kallakórini, sum á ein ella annan hátt vóru tann fullkomna ljóðliga myndin av íslendsku náttúruni. Djúp sum buldrið úr Heklu ella dunið upp úr Gullfossi og fín sum hvinið ein

formar eru farvufok, har friður fer og kemur. Hon er so kenslulig og svinn við síni penslaførslu, at myndin fer í okkum inn við somu sinnisrørslu. Vit síggja hennar glaða lag, vit síggja hana slota, vit síggja

fingið burúr stutta skotbráinum, mergjað og reystliga dundi »Ódn«-in fjølmenta manskórinum, vøkur var myndin úr prýdda salinum, og væl eru teknikararnir komnir á lagið, bæði teir, sum stýrdu myndatólunum og

Fólk flest droyma neyvan um at halda jól handan rimarnar. Myndin av jólum er ein høgtíð, tá ið øll familjan er saman og hugnar sær. Arresthúsið ger eisini sítt besta fyri, at so fá sum gjørligt skulu sita

senda myndir víðari, sigur hann. Hann sigur tó tað sama, sum Hildur Hentze og Linda Hesselberg. - Er myndin fyrst farin út í cyberspace, so er hon farin. Tí er so týdningarmikið, ikki at trýsta á send. Privatar