øllum teimum ávirkanum og kreftum sum virka hvør móti aðrari innan í okkum - sál og likam, sinni og hjarta, kenslur og vit, sjálvsøkni og offurkærleiki - og at eitt samlag og samskifti er millum øll hesi

eg tað ógvuliga gott, sigur Herborg. Við gleði minnist hon aftur á øll tey, sum tóku hana at sínum hjarta, tá hon blaðung varð noydd at flyta so langt frá heimlandi sínum. Helt øll vóru deyð Herborg er ógvuliga

knýttur. Hetta var tær greitt, tí tú úr barnaheimi tínum, frá mammu og pápa, tey høvdu lagt tær hetta á hjarta. Tey vístu tær, hvønn tú skuldi seta títt álit á. Hann, sum øllum ræður. Tú lærdi títt Faðirvár Lít

løgtingið eisini skal avgera, hvat teir skulu samtykkja, tað er follið mongum landsstýrismanni tungt fyri hjarta. Um landsstýrismenn og fleiri við teimum hava tað uppfatan, at tað altíð skal vera landsstýrið, ið

slíkar herligar, virðismiklar, týðandi borgarar - VIP´arar. Hvat eyðkennir mongolar? Tey eru fitt, hjartalig, tey eru børn gjøgnum alt lívið, tey stúra ikki fyri morgindegnum og iðra seg ikki um í gjár, tey

broytt komandi ár. Alt hetta er tó sjálvandi treytað av, at Amerada Hess framvegis við sínum góða hjarta stuðlar kappingini.

at gera blað tá. Ein kassi upp eftir enda, ein skrivimaskina, og ein maður sum hevur nakað uppá hjarta. Men seinni, tá maoistiskir sekteristar, ella hvat teir annars vóru, fóru at gera um seg og køvdu

sum síðan hann í 1950 flutti úr Líðini hevur búð nærum øll árini á sjálvum Kirkjuváli í Tvøroyrar hjarta. Á hesu kirkjugrund fekk eisini fakrørslan sær miðstøð, og kom haðani íblástur til nógv av tí, sum

mikið meira um lív hansara og virki, um lyndi hansara og vilja. Hann var spaklyntur og eyðmjúkur av hjarta. Hann gjørdi ikki synd, og svik var ikki funnið í munni hans. Hann hjálpti øllum, sum heittu á hann

tað betri enn Niels Helveg Petersen og »Radikale venstre«. Um hálvan mei 1945 oysti Churchill av hjarta sínum í bretska undirhúsinum og hálovaði føroysku sjómonnunum fyri teirra krígsinnsats. Mudi Churchill