farin úr ættini vegna dugnaloysi hjá tí, sum nú stóð til at festa. Sostatt var tað Millum Garðarnar, at Jákup og Marin Malena búsettust at dyrka upp úr nýggjum. Jákup var tiltikin at vera raskur, og
mig lykkelig hos Hans, saadan føler jeg ogsaa, at han følte sig lykkelig hos mig. Det er meget værd, nar man har matte skilles saa brat, at der ikke er noget Ord eller Gerning, man gaar og ønsker usagt eller
lestur um middagin og andakt í kvøld. Alt væl. Mánadagur, 17. mars Eru nú komnir eystur til oyggjarnar. Vit sigldu higar í nátt. Vit hava í dag fingið o.u. 400 fiskar. Ættin er landnyrðingur. Alt væl. Týsdagur
Arbeiðsdagurin var 18 tímar. Tískil fingu vit bert 6 tímar frívakt um samdøgrið hesar fýra mánaðirnar, sum vit fiskaðu. Men sunnudag høvdu vit frí og kundu sova leingi. Sunnukvøld varð byrjað aftur. Í
at han sætter sit Liv til for sine Venner. Johs. kap. 15. Vers 13. Tær tríggjar stóru steinpláturnar eru tær sluppirnar, sum fórust við allari manningini, »Helena«, »Karin« og »General Gordon«. Eg minnist
síðan dripin og blóðið rann í túnið uttanfyri dyrnar. Nakað av blóðinum smurdu tey á veggirnar á smáttunum og upp á durastavirnar. Kjøtið varð lutað sundur. Ein ella tveir menn tóku tann eina lutin
sum gjørdist sjúk. Tá komu fólk til hennara og søgdu, at nú mátti hon ofra til Satan og gomlu gudarnar, so at barnið kundi gerast frískt aftur. Hesum noktaði hon sjálvsagt fyri. “Um tú ikki gert, sum vit
næmingar at byrja við. Hugburðurin hjá foreldrunum var, at dreingirnir skuldu arbeiða og genturnar skuldu giftast. Hví skuldu tey tá ganga í skúla? Hesin hugburður er tíbetur munandi broyttur. Landið
seinni á Telefonverkinum, har hann arbeiddi, til hann var 75 ára gamal. Diurin og Ragnhild fingu døturnar Ina, sum andaðist í 2007, Oddvør, Brynhild og Jóna. Brynhild býr í Danmark, meðan hinar búgva í Føroyum
í niðara enda og manningarrúm í ovara enda, men skilarúmið var tikið niður, og eisini koyggjurnar fyri at fáa bátin inn, sum vanligt var tá.. Pápi mín orðnaði so fyri, at Mikal skuldi vera eftir og