haruskjóting í Føroyum. Tað eru 4 ting, sum haruskjótararnir skulu hugsa um, tá myndir verða tiknar: 1) Hav nokk av ljósi. 2) Takið myndirnar loddrætt niður á harurnar og so nær, sum tit kunna. 3) Passandi er
hendes ruder. Havet blot få meter fra hendes vinduer var i oprør, og bølgerne brusede uden ophold ind på stranden. Jeg er sikker på, at de bølger med tiden er blevet blandet med det færøske hav fra Vágsfjord [...] lille båd, og selv om stormen tog årerne, skal hun ikke være bange for at drive væk på det store hav. Hun har intet at frygte, for Jesus har jo lovet at føre hendes lille båd trygt ind til himlens strand
tar á túrinum. ? Ja, tað tóku vit bara sum enn eitt upplivilsi, sigur Axel H. Nolsøe. Diabes, men have evigt liv. Man må jo sige, at det er et godt parti: Himlens og jordens, alt det synliges og usynliges
na at vísa Tóri tann seinasta heiður. Byrjað varð við at syngja sálmin, Eg sigla man yvir lívsins hav, meg ber hin skiftandi bylgja. Havi hoyrt henda sálm manga ferðir, men ongantíð so sigandi sum í hesi
Eg sigla man yvir lívsins hav, meg ber hin skiftandi bylgja Símin Højgaard livdi við blóðkrabbameini í seks ár. Sum lívskraftin viknaði, komu hjáárin, ið voldu honum sjúku og pínu. Hann andaðist 69 ára
elganum ”Norðalduni,” og við skipinum ”Kvikk” hjá Joensen og Olsen. Eina tíð róði hann út við Havsbrún, sum Olgar Andreasen førdi, og onkrum øðrum báti eisini. Í 1980 tók hann skiparaprógv, og
Uttan nakað roks fór Rói yvir til hendan unga og smarta ungling og segði: "Nu! Skal ozonlaget lige have et ordentligt pift?" Rói hevði sera gott oyra fyri tónleiki. Hann elskaði at fara til konsert bæði
segði mær at tú ímyndaði tær eitt skip, ið tú veittraði farvæl og skipið hvørvur so spakuligani í havsbrúnni, samstundis ímyndar tú tær at Harrin tekur ímóti hinumegin. Ein sera vøkur mynd, sum sigur
góða, óskiljandi, at eg skal skriva minningarorð um teg, nú tú ert farin, bert 47 ára gomul. Tíbetur have eg nógv góð minni um teg. Sjálvan flaggdagin vart tú fødd. Hesum vart tú stolt av, tú vart góð við
eftir, men væntaði so ikki, at hetta varð seinastu ferð eg tosaði við teg. Tú endaði samrøðuna við: »Hav tað gott Bjarni og Jesus verið hjá tær«. Eg havi hoyrt familjuna siga frá, at tú skemtaði líka til
