gjørdist ein heilt onnur, og at vit noyddust at senda SOS til Danmarkar eftir fíggjarkreppuhjálp, ger, at vit hava eina moralska skyldu, at staðfesta í hvønn mun ríkisfelagsskapurin eigur lut í kollsiglingini
eitt ítøkiligt mál, so má tað vera barnaansingin. Hetta er jú ein alstórur trupulleiki, sum býráðið ger nógv fyri at fáa loyst. 95 milliónir krónur vera brúktar á hvørjum ári til barnaansing. Samstundis
hevði tikist við at gera tunlar og hevði gjørt eitt sera gott arbeiði. TAÐ, sum undraði okkum tá og ger tað framvegis, er, hví landsverkfrøðingurin, sum hevur arbeitt við tunnilsgerð í eitt mannaminni og
lagt verður saman innanfyri ein bólk við nøkurlunda eins fiskiførum, so ber hetta væl til, men um tú ger tað uppá tvørs av veiðibólkum, so er myndin ein heilt onnur. Vit vita at fyrispurningar hava verið
hann tekur ta gomlu gongdina aftur. Hjalti í Jákupsstovu sigur, at vit vita ikki, hvat tað er sum ger, at sildin ferðast uppá ein máta nú og annan máta tá. Tað er so nógv í atburði hjá fiski, sum man ikki
part av tí, ið íløgan á sinni kostaði. - At so stórur partur av fíggjarorkuni fer til ferjuleguna ger, at vit fáa ikki barnagarðin upp at standa so skjótt vit vilja og annars fáa gjørt nakað fyri tey gomlu [...] tað sera trupult hjá okkum at arbeiða í kommununi, tí vit hava ongar pengar at arbeiða við, og tað ger tað eitt sindur óhugaligt. Um tað er neyðugt fyri kvinnur at vera virknar á arbeiðsmarknaðinum fyri [...] sjálvsagt. At ein kona, sum tað jú oftast er, gongur heima og passar hús og familju og følir, at hon ger eitt gott arbeiði eiga vit at virða. Tað er upp til hvønn einstakan at gera av, hvussu tey velja. Viðhvørt
málsøki kunnu verða tikin yvir. Hetta merkir, at øll mál koma undir føroyskt ræði, tá Føroya Løgting ger tað av. Víðari skal sáttmálin siga: ?Greiðar reglur skulu gerast um føroyskan heimarætt. Ríkisfela
ardagur Arbeiðsbólkurin hjá býráðnum mælir til, at tað er dagurin, tá ið barnið er uppskrivað, ið ger av, hvussu skjótt tað sleppur framat. Hesum er Foreldrafelagið ikki samt í, men mælir heldur til, at
ovuni at heiðra elsta listafólk okkara, Janus Kamban. Einamest listafólk, umboð fyri nevndina, ið ger tilmæli til landstýrismannin viðvíkjandi heiðursgávuni og fólk, ið í mentunararbeiði hava havt við
síðuna av, so er altíð pláss á onkrari aðrari rók. Men mildi og blíðmælti viðmerkjarin fylgir við og ger sítt. Og rætt er tað, ein skjýtur ikki spurv við kanón! Einki er ov lítið og einki ov stórt til vi