minni í Mykinesi, har hann júst hevði verið nakrar dagar. Og so kemur spurningurin: »Verður nøkur grind í Vágum í dag?« Eg havi fingið spurningin fyrr og noyðist enn einaferð at greiða frá, at tað veit

hvørt um annað. Hvussu Singaporebúgvar eta livandi rækjur og svínavomb, eins og hvussu tað er at eta grind í tropuhita. Men einaferð varð hann tó settur mát, okkara frálíki frásøgumaður úr Oyndarfirði. Hann

og 15, tá Óli á Bakkanum doyði. Einastu ferð, eg minnist Abraham abba í Fuglafirði, var, tá ein grind hevði lagt beinini á sandinum. Eg minnist væl, tá abbi kom niðan eftir Traðargøtuni, at eg og Tórfríður

40 árini, sigur Jákup. Hann hevur altíð lagt serligan dent á føroyska rávøru – skerpikjøt, turra grind, fisk, skip og mangt annað. Tí, sum hann sigur: - Tað sum fyrr var mett sum fótatraðk er í dag at

nærkast eftirlønaraldri í poppverðini. Eitt lýsandi eksempul. Ein leiðarstjørna. At honum ikki dámar grind, leggi eg líka í. Paul skal verða vælkomin aftur í Verðina.

sigldi hon, sigur Finn. Jollan varð nýtt á fjørðinum á Tvøroyri, men eisini varð farið við henni í grind í Hvalba, Vági og aðrastaðni.Eisini varð jollan nýtt til útróður. Bita fyri bita Motorurin hevur staðið

sum bukaður eis­ini var fínur matur. Grindin var eisini eitt gott ískoyti, og tað var javnan at grind var í Vági. Tað er kent, at føroyska grindabýtið er ein sera sosial skipan, har ein partur av grindini [...] útfluttur. ---- Komandi Miðvika Í komandi parti verður milum annað greitt frá, tá teir á Yvonnu vóru í grind á Kappanum.

og ikki stóð hann aftanfyri nakran, tá ið grind var. Bjarti var at raskastu grindamonnum. Hann legði eisini stóra áherðslu á at læra tann unga at hagreiða grind eins og fáast við seyð. Norðuri á Flyttuni

dagin, stutt eftir at grind var deyð í Havn. Tá legði Holten amtmaður í krovið á honum, tá teir hittust á Áar­veg­num. Orsøkin var, at Lützen hevði givið elstu børnunum frí at fara í grind uttan at skrivligt

ímillum føroyingar og hann líktust eisini nógv føroyingum í sinni, hann bæði át skerpikjøt, var í grind og tók lut í øðrum, sum fólk tókust við úti á bygd í Føroyum. ? Grindaknív ynksti hann sær, men tað [...] krónu frá onkrum og hann fór beint at keypa sær størsta dolkin, tey høvdu. ? Og tað var so heppið, at grind kom nakrar fáar dagar aftaná, so hann knívurin kom beinanvegin í brúk. ? Men tann eldri drongurin