Joensen við einum skálkabráði og peikar upp á pallin, har ein hópur av leikarum standa og skeldast og rópa - uttan eitt ljóð. Sum skilst eru tað fólk úr teimum 4 ymsu hagapørtunum sum trætast um, hvør partur
út á fjørðin at kasta út fløskupost, og tá skipini koma innaftur, verður sjórænarakríggj, sum tey rópa tað. So longu hósdagin sleppa børnini at uppliva tær fyrstu stuttligu løturnar í sambandi við tiltakið
í mentanarhúsinum varð hildin tíðliga í hesum mánaðinum. - Hetta verður okkara býarsalur, sum vit rópa hann, og her verða móttøkur, vígslur og ymiskt annað, sum kann hugsast at verða í einum býarsali. [...] Skúlanum á Ziskatrøð, og í byrjanini vóru bara tey eldru børnini við í skipanini. Á Ziskatrøð er tað, tey rópa innskúling, miðdeild og hádeild. - Fyrst vóru bara tey elstu við í skipanini, og eftir summarfrítíðina
Líggjas og Bethuel Johannesen í Klaksvík hava saman við øðrum keypt skipið. Skipið hevur tað, tey rópa moon pool, tað er, at línan verður drigin upp gjøgnum botnin, mitt inni í skipinum. Hetta er fyrsta
marrudreymin trínir Julianne Moore. Føstulávintsborðið er um at verða búgvið. Men varið tykkum fyri at rópa eftir kjøti í føstu. Spyrji bara Gary Oldman. Hann var hin einasti, ið kom undan hina fyrru ferðina
marrudreymin trínir Julianne Moore. Føstulávintsborðið er um at verða búgvið. Men varið tykkum fyri at rópa eftir kjøti í føstu. Spyrji bara Gary Oldman. Hann var hin einasti, ið kom undan hina fyrru ferðina
fimtiárunum. - Tað var mammubeiggi mín, Jens Joensen, sum byrjaði Kjalnesbúðina norðuri á Gørðum, tey rópa. Gitta sigur, at pápi hennara, Niels Madsen, yvirtók handilin eftir Jens og flutti hann seinni í egnan
vekk frá teimum, men hyggur enn javnan aftur eftir teimum. Men brádliga er hann vekk. Tey leita og rópa eftir honum, men eingin frensur at hóma. Tey mugu geva upp. - Vit vóru aftur og leitaðu eftir honum
sambandsfólk vísa seg at hava meira kenslu og góðsku fyri øllum tí, ið føroyskt er, enn øll hesi í rópa um loysing. Hægsta ynski mítt er, at føroyska kirkjan og føroysku kirkjusiðirnir verða óbroyttir,
á pallin, so hon ikki kroystist. Tað var hon glað fyri. Og so fóru teir av pallinum. Fjøldin mundi rópa bæði eitt og annað, men ?umaftur? var tað ljóðið, eg hoyrdi best. Tað var stuttligt, tí hetta var
