Fuglafjørð. Hvat var í honum? Nei, ikki kundi eg ímyndað mær, hvør gávan var. Guvuroykurin frá Vitanum datt inn um gáttina í Ansastovu. Allar vættrarnar úr Varðahjallinum komu berandi við eini jólgávu inn eftir [...] brosandi - Gleiðilig jól. - Ja, gleiðilig jól. Tann síðsta ljósa guvan úr skorsteininum á Vitanum datt um gongsgáttina út í tún. Hesin jólamaðurin hekk seinastu ferð uppi 1955 á bróstinum á Bakkanum í

Knappliga reisti Hensrietta seg upp og fór einsamøll gangandi eftir einum av bitunum. Hon var áhælsin og datt... Raknaði knappliga við og hugdi yvir hagar Henrietta plagdi at sita. Hon sat har eins og allir

endurvendandi tiltak, har hvørt ár nógv fólk koma til eina friðaliga løtu mitt í jólaresinum. Við koronu datt hetta niðurfyri. Men nú er ein spennandi skrá gjørd aftur. Tónleikaskráin er fjølbroytt við bæði kendum

verðinum og tær tríggjar fingu hugskotið at fara út á ísin við Havnará. Sarah var fyrst á ísin, men datt gjøgnum ísin. Marjun roynir at koma Saruh til hjálpar, men hon fer eisini gjøgnum ísin. Eftir stendir

skúlanum á Frúutrøð skúlaárið 1968-69 og á Velbastað í 1970. Hann var við í vanlukkuflogfarinum, sum datt niður í Mykinesi 26. september í 1970, tá hann eisini fekk stóran skaða. Hann man helst vera einasti

1997 sá Jóannes eina lýsing, har søkt var eftir urguleikara. - Eg skuldi hava eitt øðrvísi ár, og so “datt” eg meira ella minni um eina lýsing, har søkt var eftir urguleikara í Skagen, tí urguleikarin har

HB um munin. Adrian Justinussen sneiddi seg ógvuliga snilt leysan á baklinjuni, og tá ið bólturin datt niður á málstrikuna var Mikkel Dahl á rætta stað í røttu løtu og skoraði, og so var tað aftur heilt

DET SAMISKA SPRÅKOMRÅDET Inger Mari Aikio-ArianaickMáilmmis dása (Fra verden og hit) Diktsamling, DAT 2001

Jóannes Eidesgaard viðgekk í Degi og Viku hóskvøldið, at hann datt av undir einum almennum borðhaldi, har millum onnur 25 útlendskir sendiharrar við makum vóru hjástødd. Í Degi og Viku bað Jóannes Eidesgaard

skelkaður. Eg dugi ikki at siga, hvat tað var, sum hendi, men kanska var tað bara ein bøkkur, sum eg datt um. Fyrsta hugsanin var, at nú var knæið farið, og meðan eg lá har hugsaði eg, hvussu ræðuligt tað