vikur og við teirra mongu hondum, kreativu heilum og positiva sinni gekk arbeiðið sum fótur í hosu. Sól og summar Borgarstjórin í Havnini, Jan Christiansen, setti henda Summarfagnaðin við at greiða frá søguni

frøast øll ? og stór er gleðin, tá ið ársins fyrsti summardagur vísir seg frá teirri bestu síðuni við sól og lýkku. Tað er líkasum, at lív kemur í okkum av nýggjum. Hann vísti á, at fyri tveimum vikum síðani

koma út fyri, er eyðsæð. - Fólk fáa blørur á føtur, tey traðka á glas ella tey brenna seg. Ofta av sól ella av bálum, ið eru tendrað, tá festivalurin er endaður og so skulu tey sparka ella kanska dansa

sína røðu kom Jóannes Andreasen á pallin og sessast við klaverið. Hann spælir verkið "Sum hin gylta sól", eisini eftir Sunleif Rasmussen. Hetta er eitt verk, komponerað til klaver og effektir, og var tað

nr. 1 dystast móti tí seinasta, nr. 2 móti næstseinasta o.s.fr. Hesin sunnudagur byrjaði aftur við sól og nú var eitt sindur minni vindur, men tiltók hann aftur sum dagurin gekk. Fyrst skuldu Eirikur og [...] seg hava lært eina rúgvu um at skjóta í stórum kappingum, um at skjóta í nógvum vindi og sterkari sól, um kappingarpsyku, og so verða nógv nýggj vinarbond knýtt. Eirikur hevur rós uppiborið fyri sítt góða

Summar Teir góðu og lýggju summardagarnir í Føroyum við brennandi sól eru ikki altíð so nógvir. Summi ár kunnu teir teljast á báðum hondum. Onnur ár hildnast betur. Er veðrið gott nakrar fylgjandi dagar [...] summarið sum gjørligt. Hetta er tó ikki altíð so. Mai mánaði í ár royndist ikki so væl til turrveður og sól, men í síðstu viku høvdu vit nakrar heilt góðar dagar, helst teir bestu á árinum. Teir gomlu plagdu

F-dur (K 616) H. J. Højgaard (1904-1992):Á morgni árla vit Guði lova J. Waagstein (1879-1949)Signaða sól J. Waagstein:Vár við lýggjum vindi J. Waagstein:Tíðin rennur sum streymur á J. S. Bach (1685-1750)

ætt, sær bara hvussu dreymurin um pálmatrø, hvítar sandstrendur, fagurblátt hav og brennandi heita sól hvørvur millum fingrarnar. Sama søgan ár undan ári. Tí ein føroyingur heldur á at vera ein føroyingur

og vóru altí_ til rei_ar at svara, um vit høvdu onkran spurning. Um ve_ri_ er at siga, at ta_ var sól allar dagarnar. Onkran dagin var loti_ kalt, men eitt er heilt vist, og ta_ er, at nógvar føroyskar

Í góðveðrinum mikudagin høvdu fleiri leitað sær oman í Sandágerði at hugna sær. Sólin hevði turkað sandin, so tað var lag á manni, at hugna sær eina løtu.