nlinum; t.d. til bakkaverju ella útfyllingar í Kirkjubø (sum friðingarmyndugleikarnir ikki vildu loyva), vinnuøki á Gomlurætt (ið tunnilsfelagið mátti hava Tórshavnar kommunu at gjalda fyri seg ), tilfar
ætlar sær at hava nakað at siga, er tó einki at ivast í. Gaman í eru teir einasta oddaliðið, sum kann loyva sær at tapa ein dyst, tað sum eftir er av kappingini, men hinvegin hava teir helst einki ímóti at
eru fiskimenn og teir hava verið við skipi undir føroyskum flaggi. Og føroyska samfelagið kann ikki loyva sær annað enn at tryggja, at teir fáa eina sømuliga viðferð, sigur tingmaðurin. - Vit kunnu ikki leggja
at hansara atburður og útsagnir fáa avleiðingar. Er hann nóg sterkur til at gera tað, kann mann tó loyva sær at ivast í. Men um løgmaður ikki hevur styrkina til at traðka í karakter og fáa skil á sín ef
settur í, so at býráðið veit, hvat tað gevur seg í kast við. Hann heldur, býráðslimir kunnu ikki loyva sær annað mótvegis skattgjaldarunum. Hetta er ein grundgeving ein annar býráðslimur, Marin Katrina
skyldir í sáttmálanum ella má hann setast úr gildi, sigur Janus Rein. - Vit kunnu snøgt sagt ikki loyva okkum at lata standa til longur og hoyra upp á allar undanførslurnar, sum íslendingar ferð eftir ferð
gjøgnumførdar, og kapitaltilgongdini hava vit tryggjað grundarlagnum undir felagnum. Tí kunnu vit nú loyva okkum at flyta fokus frá eini sperdari fíggjarstøðu til sjálvan raksturin, og tað fegnast vit um.
sítt mark, og tað hava koronutiltøkini eisini sigur hann. – Er eingin smitta í landinum, kunnu vit loyva okkum meiri enn annars, og tí verður tað neyðugt at vit ansa væl eftir, og leggja stóran dent á at
sjúku og eru partur av onkrum slagi av eftirlønar- skipan. Við at fremja lógarbroytingina og harvið loyva limum í yrkisfeløgum at draga limagjaldið til yrkisfeløgini frá í skatti, verða partarnir á arbei
áhugi er hjá íleggjarum at vera við, ella um verkætlanin gerst ov dýr, kann landsstýrismaðurin tó loyva almenna bústaðafelagnum at fara undir verkætlanir uttan aðrar íleggjarar. Kravið um aðrar íleggjarar