turkihúsinum. Av góðum grundum minnist eg ikki tríatíárini, men eg minnist fýratiárini. Tá mann hugsar um Søldarfjørð sum eina bygd at vaksa upp í, má eg siga, at her var gott at vaksa upp. Vit áttu nógv ættarfólk [...] Lea minnist eisini, at tað hendi seg, at hon fór í song og visti, at tað var ikki breyð í húsinum. Hon fylgdi væl við og bar orð fyri at vera stúrin sum barn. Men tá ið vit komu upp um morgnarnar at fara [...] hendingina við Immanuel, greiddi Maria frá, at verfaðir hennara, Napoleon á Glyvrum, plagdi at siga, at hann var sjálvur í Íslandi við Sannu. Hann segði, at høvdu Immanuel og Laura havt radio og hoyrt

Birgir, at Kári skuldi siga sær frá, um hann hevði hug at selja honum handil sín. Orðini vórðu ikki søgd í spølni, men tey vórðu søgd, uttan at Birgir hevði nakra stórvegis vón um, at Kári Múller fór at ringja [...] tað var heldur ikki so, at tað var farið at ganga illa, men vit mettu, at tíðin var búgvin til at fara víðari, minnist Birgir. Valið “møblar” var heldur ikki so torført, tí eftir at Elsebeth og Birgir vóru [...] hildu ikki at tað var eitt gott hugskot, at ein so ungur maður fekk eitt so stórt lán, minnist eg. Birgir Andreasen tosar spakuliga. Hevur hug at drála eitt sindur, nú hann situr og minnist aftur á byrjan

ikki til at fata, at tú er blivin so gomul, men tað besta av øllum er, at minnið hevur tú so gott enn. Er tað nakað eg ikki minnist, so ringi eg bara til tín, og tað er altíð eitt svar. Eg minnist sum tað [...] øll og er kend fyri at vera tolin og góð. Eg havi ongantíð sæð teg illa. So eg segði einaferð við teg: »Hvussu ber tað til, at tú ongantíð blívur ill«, og tú svaraði: »Hvat nyttar at rópa ella blíva illur [...] tað førir aldrin til nakað gott«. So satt, sum sagt. Góða Gumman, takk fyri alt tú hevur verið fyri okkum øll, eg havi so nógv gott at takka tær og Sámali fyri, at tit hava tikið tykkum so gott av Sámal

útrætta hond. Eisini hoyrdi eg hana rósa Jens Marius Poulsen, at vera til hjálp um okkurt var áfatt. Jú, Vilhermina plagdi at taka skemtandi til, at eingin doyr av arbeiði. Sum 20 ára gomul giftist Vilhermina [...] Henda hervuliga sjúka gjørdi, at hesin prúði maður nærum ikki kom fyri seg aftur, men tó róði hann út. Eg minnist hann hjartagóðan. Tá pápin var burtur, fór eg ofta til hansara at biða hann, tildømis, knýta [...] Jú, eg minnist hann, sum eitt gott fólk, og var hann sera barngóður. Eg minnist hann, síni síðstu ár ganga til Guðsorð í Betania, eisni til hvørt bønarmøti. Jóhannis doyði 71 ára gamal, eftir at hann kom

tað er eftir hondini ov nógv til at hann minnist tær allar. - Eg minnist sjálvandi ta fyrstu finaluna. Eg kann ikki siga at eg minnist allar finalurnar, men eg minnist kanska serliga tær, sum eg havi tapt [...] fjør, at eftirsum tað hevði verið eini 4-5 ár síðani seinasta FM-heitið, at eg ætlaði mær at vinna aftur. Tað megnaði eg, so tað, sum møguliga kemur framyvir, er bara bonus, sigur Peter og tosar at enda [...] bara 15 ára gamal. Vit hava spurt Peter, hvussu tað ber til, at hann hevur megnað at hildið á so leingi. - Grundleggjandi má tað vera tí at eg havi hugnað mær, havt tað stuttligt og havt nógv upplivilsi

komin inn í lyftuna: - Eg fekk hjartabankan, fór at sveitta og merkti andaneyð. Eg hugsaði ikki klárt, men dugdi væl at síggja, at tað ikki var normalt at reagera soleiðis, sum eg gjørdi. Ikki einans lyftur [...] eisini kom ótti á hann tá hann sat í flúgvara: - Tað var hesin óttin fyri at blíva innistongdur. Lyftur vóru ringar, men eisini tann løtan, tá eg var komin inn í flogfarið at sita, hurðin varð latin aftur [...] - Eg haldi at alt byrjaði við, at eg fór til Danmarkar. Komin á Oyrargjógv mátti eg sita aftast í bussinum, har tað var fylgt upp við kuffertum og taskum. Tá merkti eg fyrstu ferð eina øgiliga ræðslu fyri

sum fer at taka fløguna upp og orna øll tey praktisku viðurskiftini, greiðir Maria frá. Altíð sungið Maria Andersen hevur altíð sungið. Mamma hennara plagdi at siga, at hon var longu byrjað at syngja, [...] frá, at mamma hennara er vaksin upp við, at pápin undirvísti næmingum í at spæla upp á ljóðføri í stovuni hjá teimum. Maria sjálvi minnist eisini væl aftur á barndómsdagar sínar, tá hon plagdi at fara [...] meðan hon sat í barnastóli. Upp gjøgnum barndómin sang hon bæði í kóri og í smærri bólkum. Hennara familja hevur altíð havt nógv við tónleik at gera. Abbi Mariu var við til at stovna harmoniorkestrið

ríkisfelagsskapin. Satt at siga var eg ovfarin. Eg var nýggjur næstformaður og ikki vanur at taka so álvarsamar avgerðir, og loysingarmaður havi eg ongantíð verið. Men Atli helt fæst við, at fingu vit ikki [...] undirgrundina nú, so sá hann fyri sær, at danskir boripallar fóru at standa á landgrunninum um fá ár. Og tá vendist ikki aftur. Hetta fór at skapa slíkan beiskleika móti dønum, at ríkisfelagsskapurin allíkavæl [...] nærum var rivnaður. Eg minnist hetta klárt og geri tí viðmerkingar til tað, ið Atli segði. Annars havi eg altíð mett hesa hending sum eitt innanhýsismál, tí tað er sárt at viðganga, at okkara partamenn royndust

um Múlafoss, og tá dugdi eg ikki á nakran hátt at síggja, at hann fór at gerast so kendur – ja, kendur um tað mesta av heiminum. Sjálvur heldur hann, at fossurin er vorðin vakrari og vakrari, sum árini [...] og Bø at undirvísa, eina viku í hvørjum staði. - Pápi Jeffri var úr Gásadali, og mamman var úr Sørvági. Tá eg minnist, búðu stívliga 60 fólk í bygdini, sigur Karl, sum blaðungur fór til Grønlands at rógva [...] Mikkelsen so heppin, at hann nú eigur eitt abbabarn í bygdini. Ein onnur familja við børnum býr eisini í Gásadali. ##med2## Karl væntar ikki, at Gásadalur verður ein bygd, sum fer at doyggja út. Nú eru nøkur

komst tú at vitja, sótu teir altíð og skemtaðu sær við børnini. Báðir blivu teir 94 ára gamlir, men tað, sum teir høvdu mest til felags, var, at teimum dámdi sera væl at vera á sjónum og at fáast við [...] er byrjaður aftur, er tað ikki tað sama at koma inn í krambúðina, ongi fet, onki prát er at hoyra úr stovuni uppiá, so tað er saknur ikki at kunna fara uppá at vitja Karlabban. Men eg havi mong góð minnir [...] upp til Langabban. Tað var so hugnaligt at ganga upp í gjøgnum tær smølu trappurnar og síðani at gloppa hurðina. Hvørja ferð sá eg tað sama: Har sat Karlabbin í ruggistólinum framman fyri sjónvarpinum, og