Tað er ikki til at skilja at tú, Alma ikki ert ímillum okkum meira, tú sum hevði so nógv at geva okkum øllum, sum komu á tína gátt og hvar enn tú kom, vísti tú so nógvan kærleika til øll, tú vart sama

Ikki sigst annað, enn at norðoyingar hava sett sín týðiliga dám á guðstænasturnar í teimum báðum kirkjunum í Havnini í farnu øld. Í Havnar kirkju røktu tveir klaksvíkingar organistembætið meginpartin

Ja, dáttligt komu boðini hósdagin tann 07. sept., at tú góða Lydia ikki vart ímillum okkum longur. »Best sum sólin fagra skínur, deyðn inn um dyrnar trínur.« Ja, sannleikan í hesum orðum mugu vit ásan

Tað kom sera dátt við, tá vit leygardagin 18. mars vórðu uppringd úr Sumba og sagt varð, at pabbaba var deyður. Hann fór frískur í song um kvøldið og longu morgunin eftir var hann deyður. Pabbaba varð

Tann 9. november 1999 var nokk tann dagurin, vit seinast koma at gloyma. Boðini um, at tú góði Jan, vart farin frá okkum vóru so óverulig, at vit enn ikki hava fatað tað heilt. Tú vart nakað heilt fyr

Tað er svárt at seta seg niður at skriva minningarorð um teg. Tú komst sum ein sólstrála inn í familjuna hjá okkum, saman við pápa tínum og systrini. Tú og systir tín vóru ógvuliga tætt knýttar at hvørji

Kæri systursonur. Svár vóru boðini, ið mær bórust leygarmorgunin, um at tú var farin foldum frá í ferðsluóhappi. Tað var eins og tíðin stóð still, eg fataði ikki, at tú veruliga var deyður. Ikki fyrr

Í góðveðrinum nú ein dagin, sá eg Helmu niðri í bygdini. Komin at húsum aftur sigi eg við konuna, at tað var so hugaligt at síggja Helmu aftur, nú hon sá so birg og væl uppløgd út, og kundi ganga utta

Skelkandi vóru boðini, tá vit frættu, at Emma var farin. Hugtungt er, nú okkara elskaða kona, móðir, systir og omma ikki longur er millum okkara. Seinastu árini var Emma nógv merkt av sjúku, men korti

Hann vaks upp á Áarvegnum í Havn, har Hotel Hafnia er í dag. Terje tosaði ofta um umhvørvið á Áarvegnum og har um leiðir. Hann mintist m. a., tá teir løgdu lok á fyrsta partin av Havnará - sum jú rann