Eitt tað besta agnið var goggan, og av henni er væl til í Føroyum, og er tað alla æru vert, at menn fáa sær hetta frálíka agn. Fyrr var tað vanligt at seta goggulínu, og var hon ikki til ampa fyri nakran

rennikappingar ymsastaðni í landinum. Fyrsta umfar verður í sambandi við siðbundnu renningina “Runt Agnið”, sum byrjar við Tofta Skúla klokkan 11.00 leygardagin. Fyri at gjøgnumføra Vetrarkappingina, skulu

Lýggjan er ikki komin í luftina enn. Onkur reyðfiskur og brondingur er fram við, men ikki er tað nógv. Agnið er fesk gágga og sild, sum Páll og Jógvan Hans Jakku áttu niðri í skúrinum. Deydligt er fram við landinum

Dunnett, lordi í økinum. Í stuttum práti við Sosialin vísti Sofus Poulsen á, at Ísland er besta “agnið”, sum hann tók til, hjá Norrønu vestanfyri. Landið er víðakent fyri síni sermerki, ikki minst heitu

heldur eingin royndartíð vera. Flongd við Bíbilini eru vit ávegis aftur í einveldið. Hitt óupplýsta. Agnið er bara eitt lyfti frá sjálvkravdum profetum um eina æviga sælu, og álvaratos, í mínum hugaheimi er

lagaliga fígging at byggja eitt røktarheim í Vági ístaðin, so bítir meirilutin í Vági ikki á hetta agnið. Meirilutin vil heldur hava skúlan enn røktarheimi. Fundaðust við løgmann Á býráðsfundi í Vági týskvøldið

- Fiskurin tekur vanliga ikki agnið, fyrr enn sjógvurin verður kaldari, og tað plagar at hjálpa um heystarnar, tá hann legst við høgætt og kaldari veðri. Fiskurin er fullur í sild, og hann leggur einki [...] eru tveir mans umborð, og vanliga skipar ein maður fyri umreking á landi. Sett verður úr trakt, og agnið er høgguslokkur og gágga. Gordrúgvin hevur ligið heilt í oddinum sum útróðrarbátur í sínum bólki í

august verður koyrt í Eysturoynni frá Norðskála um Eiðisskarð til Leirvíkar og síðani út á Toftir runt Agnið, og endað verður við fimm umførum runt í Runavík, tilsamans umleið 100 kilometrar. Fríggjadagin verður

lyftist hugans heimur upp í hæddirnar upp um fjallagreinirnar, og tú verður eins og eymur, sum tann, ið agnið sparir. Soleiðis vóru hesar frægu løtur saman við Steintóri. Onkuntíð høvdu vit børnini við, og var

Eyðun Klakstein úr Keypmannahavn Landsstýrið fekk ikki donsku stjórnina at bíta á nýggja agnið, sum føroyska sendinevndin hevði við á fundin í Keypmannahavn hósdagin. Undan triðja samráðingarumfarinum