Hetta er besta tíðin at fleyga lunda og kring alt landið eru stengurnar á lofti. Men tað er ymiskt, hvussu tað hevur hilnast. Í Sosialunum nú um dagarnar frættist, at tað hevði vignast avbera væl á Viðareiði [...] verið heilt til vildar, sigur hann. Hann skal helst verða ílandsynningur ella útsynningur fyri at fáa lunda á suðursíðuni á oynni. Og tað er mest har teir fleyga, tí tað er høgligast við tað, at sessirnir eru [...] og tað er eitt knoss at fáa veiðina til húsa. Óla Jákup úr Dímun sigur annars, at tað er nokk av lunda til, men tað hevur bara viðrað so illa, at enn hevur hann ongan av teimum heilt grovu døgunum havt

uttanfyri Havnina. Hann fortaldi eisini eina søgu um ein úr Havn, sum var farin út til Nólsoyar at fleyga lunda, og sum fortaldi, at hann hevði fingið eina sparibússu. Hann helt eisini, at tiltakið, sum var í Havn

hava etið slíkt, sum ein kann eta allastaðni, so sum pitsa og salat. Eg hevði vilja roynt grind, lunda og tosk. Minnur Føroyar um nakað annað land tú hevur ferðast í? - Eg haldi at Føroyar líkjast nógv

alneyðugt at gera nakað, tí sorgarleikurin er eyðsýndur. - Kann nakar hugsa sær einar Føroyar við ongum lunda, spyr hon. Annika Olsen varar ikki av veiðilógum, men hon umsitur umhvørvismál og í hesum sambandi

flestu sjófuglasløg í Føroyum yvir tíð verið í stórari minking. Tað er ymiskt, sum sagt hevur verið um lunda í summar. Onkur sigur, at tað hevur sæð út av ongum, og onnur siga, at tað hevur verið óvanliga nógvur

menning. ? Tað er so heilt vist, at lundastovnurin er nógv betur fyri í ár. Heilt nógv hevur verið av lunda í Heygadrangi og eisini hevur nógv lív verið í lundalandinum í Grønskriðudranga, har vanliga ikki

øllum at døma eru komnar undan í ár. - Vónandi eru ávísir batar á veg eftir fleiri árum við lítlum lunda og vánaligum umstøðum, har nógvar lundapisur doyðu í raki, tá ringast vildi til. Jens-Kjeld Jensen

tað valla mun. Hinvegin heldur hann kanska, at tað er rætt at lata vera við at geva loyvi at draga lunda. Hinvegin er heldur ikki loyvt at taka lomvigaregg og annars er bert loyvt at skjóta lomviga eina

fingu samband við umheimin. Um fuglin sigur Óla Jákup úr Dímun, at tað hevur verið heldur minni av lunda at sæð í bakkanum, enn tað var hesa tíðina í fjør. Men nú skuldi hann helst komið, tí verpingartíðin

hann væl fyri, og tað eru bert fá ár síðan, at hann var í bakkanum – eftir nátaeggum ella fleygaði lunda. Nú eru fleiri ár síðan, at nakar tók lomvigaregg, men Thomas veit nógvar søgur at siga úr Steinsdrangi