Ráðnum fyri ferðslutrygd eru tey samd í, at lýsingarskelti hoyra ikki heima, har tey órógva bilførarar. Grannar í Mannbrekku siga, at sjónvarpsskíggin á einum húsum, elvir til sera nógva ljósdálking
at ein stórur steinur bóltaði oman á vegin á náttartíð, beint framman fyri ein bil. Les eisini Bilførarar mugu ansa sær tá ið teir koyra hendanvegin Spurningarnir eru soljóðandi: 1. Hví er onki gjørt fyri
tí tað ger, at teirra bilar liggja betri á vegnum. Landsstýrismaðurin ásannar eisini, at tað eru bilførarar sum brúka píkar, tí teir føla seg tryggari við píkum – Her verður serliga hugsað um tey, sum koyra
av ringasta veðri við ógvuliga vánaligum koyrilíkindum og ein avleiðing er tann, at heilt nógvir bilførarar hava rent seg fastar. Fleiri fólk eru bjargað úr bilum, eitt nú á Velbastaðvegnum, men um Sandavágsháls
ásannar hann. Les eisini: Handikapp-parkeringspláss ov lítið vird Hann sigur, at spurningurin um at bilførarar virða eitt parkeringspláss til ein avlamisbil, kann væl vera avgerandi fyri, um fólk, sum eru avlamin
størri partur av teimum. Næmingarnir í 8. flokkunum eru 14 ella 15 ára gamlir og eru tí hvørki bilførarar ella hava aldur til at koyra prutl. Hóast hetta, so prógva hagtølini, at eisini tey gerast offur
Tofthagen, ið arbeiðir í politi-økinum í Gudbrandsdalen. Í grein 3 í norsku ferðslulógini stendur, at bilførarar eiga at ferðast “hensynsfullt og aktpåliggende”. Bilførarin var hinvegin ikki serliga fegin um
i. Annars er ein bilførari eisini tikin í Eysturoy fyri at koyra við kenning. Sostatt eru fýra bilførarar tiknir hetta vikuskiftið fyri at koyra ávirkaðir tríggir í Eysturoy og ein í Havn.
ásannað, at ólóglig parkering er ein stórur trupulleiki. Og nógv eru samd um, at ein orsøk til, at bilførarar ikki virða parkeringsforboðni betri, er, at bótin er ov lág. Tí hava myndugleikarnir leingi mælt
vanlukku, skal ikki góðtakast. Men slíkur atburður skal so sanniliga heldur ikki góðtakast, tá bilførarar seta mannalív í vanda – men bara eru so hepnir, at vanlukkan ikki hendi. Tað er vísundaliga prógvað