her á landi. Sendingar hava verið um eitt nú bragdið í Landskrona, Merkið, tjóðsangin, 66-liðið hjá KÍ og 70’ara-liðið hjá TB. Næsta málið er at gera eina dokumentar um Havnarbátin, ið mest sum átti kappróðurin
Joensen, Leiftur (17. Fróði Benjaminsen, B68, 72.), 11. John Petersen, Leiftur (18. Rógvi Jacobsen, KÍ, 83.), 8. Julian Johnsson, Sogndal IL, 4. Øssur Hansen, B68 ? 7. Uni Arge, ÍA Akranes (15. Kurt Mørkøre
Hetta er gerandiskostur. Ein av størstu fótbóltsspælarunum í Føroyum nakrantíð venur triðja árið á rað KÍ. Hóast hetta er sera tíðarkrevjandi fyri ein mann, sum eisini hevur fulltíðarstarv í Sambýlinum fyri
tikin við fleiri bátslongum. Í so máta var sigurin hjá Klaksvíkingi við Molan bara forspælið, meðan KÍ leveraði eftirspælið, tá teir skoraðu fimm kassar í Gundadali. Tey bæði seinnu árini hevur Summarf
Tann, ið kom har sum fremmandur, kendi hettar beinanvegin. LÍF hevur í ár verið so heppið at hava KÍ-brøðurnar Jan og Allan Joensen í hópinum. Teir vóru sum vera man sera ivasamir, tá ið teir skuldu gera
avlýsir vegna veður. Paulina og maðurin eiga ein son, sum plagdi at fara til Klaksvíkar at venja við KÍ. ? Tað gekk fínt, inntil hann bleiv so mikið stórur, at hann mátti upp til eina eldri deild. Tá kundi
rópa seg føroyameistara. Fyri ein klaksvíking er kenslan sjálvandi stór, men neyvan einastandandi, tá KÍ kann rópa seg føroyameistara. Øðrvísi var hon helst í Vági í fjør, ella á Sandi í 1989, tá føroyam
mátti eg finna mær eitt felag, á rímuliga høgum støði. Eg setti meg so í sambandi við fyrrverandi KÍ-venjaran, Jens Hvidemose, sum býr í Haslev, fyri at vita, um hann kundi hjálpa mær. Hann tosaði so
lítlum felag, og leikti um somu tíð sum John Sigurd Joensen, Steinbjørn Jacobsen og Jóannes í Uppsølum í KÍ og Heri Nolsøe, Eyðfinn Lamhauge og Eirikur Rasmussen í HB. Kanska var hann betri enn teir allir, men
Serliga finalan um løgmanssteypið í november í 2022 stendur høgt í minnum. Vit megnaðu at vinna á KÍ, sum annars hevði havt eitt einanstandandi kappingarár, og endiliga stóðu vit aftur við steypinum á