avgerð um at stuðla einari verkætlan. Tað almanna-gagnliga er í høvuðssæti og ein treyt, tá Grunnurin vigar verkætlanir. Tað heilt serliga við Føroyskum Søgum er, at hetta eru søgur frá føroyingum um
tann støtrsti mánin í sólskipanini og tann einasti, sum hevur eina atmosferu. Tann amerikanski part-urin av rúmdarfarinum skal kanna allar teir 33 mánarnar hjá Saturn, og tey næstu fýra árini fer tað at
gerandisdagin á stovni til eitt mennandi og kveikjandi umhvørvið við støði í tí einstaka. Trivnaðurin og menningin hjá tí einstaka barninum er tengt at, at barnið trygt kann granska verðina, vera forvitið
Sámal varð konfirmeraður inni á Nesi av V.U. Hammershaimb, tí tað var eingin prestur í Havn veturin 1866-67. Yvirlærarin á realskúlanum, Bojsen, sum í 1867 flutti til Danmarkar, bjóðaði sær at taka
ýrið hevur samskift við vinnuna, so hon skuldi vera tilbúgvin, nú sáttmálin er galdandi. Stovnurin hevur fyrireikað sertifikat, sum øll skip, ið eru fevnd av MLC-sáttmálanum, skulu hava. Mannagongdir
áðrenn hann smekkaði til frá brotsteigarmarkinum. Meinhardt Joensen fekk hálvbjargað, men bólturin støkk út til Nenad Saric, ið kundi smekka til í tómt mál til 2-0. Einfalt og effektivt! Harvið er
dreingir, sum eru javngamlir. Er tað ikki venjing á skránni, so spæla teir saman. Mangan er tað bólturin, sum er høvðusleikurin í spælinum. Símun er millum teir góðu í heimbygdini. Sum fimm ára gamal tekur [...] sum Kurt Mørkøre, Hans Fróða Hansen og Julian Johnsson í hópinum. Í øllum hurlivasanum steðgar heimurin hjá Símuni á. Í nøkur sekund stendur alt stilt. Í sáttmálanum stendur, at Símun skal spæla við Notodden
uppum. Tá so Símun Samuelsen var upp á spæl aftur longu fimm minuttir inn í seinna hálvleik, var dysturin í roynd og veru liðugur. Teitur gyppaði bóltin langt fram á vøllin, har bara Símun sá út til at trúgva
tær røttu umstøðurnar at virka í. Hví tora so fá at seta orð á, at forðingin í dag og tungi kleppurin fyri menning av ferðamannavinnuni og framburði yvirhøvur eru ferðaseðlakostnaðurin hjá almennu
ið hann tveitti seg rætta vegin og við bringuni ella búkinum bjargaði. Tað hoyrdist væl, tá ið bólturin brast í málverjan, og so fegnaðust týsku áskoðararnir, meðan teir eingilsku sótu slignir á nevið.
