ringari húð ið nýta henda natúrúrdrátt - tvey dømir, eru sangarinnan Sidsel Kirkjubø og modellin Helene Christensen, ið neyvan hava brúk fyri serligum kremi, men sum nýta Origins. Fía Norðberg og Karin

det var derfor, at der ikke blev grebet ind fra den danske regerings side i 1980?erne. Den havde heller ikke garanteret for de lån, som Færøerne optog i udlandet som følge af den fejlslagne politik. Men

virksemi standa í stað ella vera fyri bakkasti. Samgongan tykist eisini samd um at tiga mentanina í hel, og kunnu vit siga, at orðaskiftið um mentan, bæði innan- sum uttan tinggátt er við at tagna burtur

- Onkusvegna kenna vit tað, sum vit verða tagd í hel. Spyrt tú teg fyri á einum skúla til dømis, fært tú uttan iva at vita, at tey ongan orðblindan næming hava, sjálvt um vit við vissu vita, at tað í hvørjum

Helligånden er den tredje dimension af den treenige Gud. Hvor er det glædeligt for kristenheden, at vi nu hele tiden har templet med overalt, hvor vi bevæger os. "Mit hus skal kaldes et bedehus", siger Jesus et [...] kristne er det kraftfulde salt, som verden ikke kan undvære. Vi kan ikke skjule glæden, og det skal vi heller ikke gøre. God og glædelig weekend.

Miss Sunshine Besta tillagaða leikrit William Monaham, The Departed Besti kvinnuligi høvuðsleikari Hellen Mirren, The Queen Besta cinematografi Guillermo Navarro, Pan’s Labyrinth Besti manligi høvuðsleiklutur

Elsebeth Helene Sørensen búði alt sítt lív í húsunum, sum foreldrini bygdu á Krákusteini í Havn. Hon hevði ætlað at skriva húsini til Forngripafelagið, men tað var ongantíð gjørt. Tá ið hon so doyði í

tær sum havið kvøðu ber Tey fara framvið á sumri í sól. Kona og børn Óli Jákup giftist við Johonnu He­lene Andreu Gaard f. 1899 í Fámjin. Tey fingu børnini Odu, Maju, Poul, Pauli og Sigurd. Tónleikaevnini

Helle Thorning-Schmidt, forsætisráðharri, fekk alt annað enn góða móttøku, tá hon var í Aarhus í dag og helt 1. mai-røðu. Fólk róptu og floytaðu, so forsætisráðharrin fekk nóg illa orðið fyri seg, og aftan

nyde dets frugter. De var ikke klar over, at det frem-skridt, som et folk ikke selv deltager i med hele sin sjæl og med alle sine øko-nomiske ressourcer, slet ikke er et fremskridt, men tvært-imod en udvikling [...] De (sambandsflokkarnir) var ikke klar over, at det fremskridt, som et folk ikke selv deltager i med hele sin sjæl og med alle sine økonomiske ressourcer, slet ikke er et fremskridt, men tværtimod en udvikling