n byrjar við aðalfundi leygardagin, og seinni Martin Kúrberg, rúsevnaráðgevi ein fyrilestur hann kallar: ”Ungdómur og rúsevni”. Eftir fyrilesturin verður orðaskiftið um evnið.
flogvøllin um nøkur ár, sigur Jákup avgjørdur. Skal ein røkka hesum tali er neyðugt, at gera tað hann kallar “visjonerar íløgur” í øll viðurskifti kring flogvøllin og flogferðsluna annars. Neyðugt er snøgt
Justinussen, ið leggur afturat, at hann metir, at talan kann vera um “favorablar” prísir, sum hann kallar tað, tá bara føroyskir íleggjarar skulu keypa 28% av bankanum. - Sølan er ikki 100% frí, sigur Bill
m at halda fyrilestur um etiska tvídráttin, tá ið tað ræður um krabbamein og deyða. Fyrilesturin kallar hon: Den etiske fordring (eller etiske dilemma) i møtet med kræft og død. Sum sjúkrarøktarfrøðingur
okkara vaæl, men vit mugu ikki kalla tað kristindóm. Vit kunnu kalla slíkt, hvat vit vilja, men Gud kallar tað avgudar. Um vit telgja teir úr træi ella telgja teir til í hugaheiminum, eru teir avgudar eftir
m at halda fyrilestur um etiska tvídráttin, tá ið tað ræður um krabbamein og deyða. Fyrilesturin kallar hon: Den etiske fordring (eller etiske dilemma) i møtet med kræft og død. Sum sjúkrarøktarfrøðingur
danska Heils-u-mál-a-ráð-num og tí sum heils-u-málaráharrin hevur lagt fyri danska fólkatingið og kallar tølini heilt burturvið sigur ikki so lítið um, hvat støði Hans Pauli Strøm arbeiðir á. At banka nakað [...] í Føroyum. Hans Pauli Strøm dømir út sjúkrahús í Finlandi sum eru størri enn Landssjúkrahúsið og kallar tey heilsumiðdeplar. So mikið um evnini hjá Nor-dic Statistical Yearbook, at koma við tølum sum kunnu
vist, at tú skilir tað... Tann 30. mars hevur norska fiskivinnublaðið Fiskaren grein, sum blaðið kallar ?Låner til lån?. Í blaðnum verður í stuttum skrivað um seinastu lántøkuna hjá Føroya Banka upp á
sambandi við yvirtøkuna av flogvøllinum, sum vánaligt politiskt handverk frá føroyskari síðu. Hann kallar tað kleyvarskap at lata dønum Íleggingargrunnin fyri Føroyar. - Sum málið er handfarið frá føroyskari
Posten vísa á níggju møguligar kandidatar til starvið, og ongin var kona. Elisabeth Møller Jensen kallar tað at vera kynsblindur og reksar í aftursvari til Jyllands Posten upp níggju aðrar kandidatar, sum
