ekspansión var veruligur og sat í kjøtinum hjá eystureuropeisku londunum, sum søktu um limaskap í NATO. Vestanfyri gav man ikki hesi ræðsluni gætur. Sovjettsamveldið var ikki til longur, varaborgarstjórin [...] týdning, alt var í ordan, og hvørki Bill Clinton ella Georg W. Bush høvdu áneyðir at vápna nýggju NATO-limirnar í Eystureuropa. Ikki fyrr enn í 2014 staðsetti Barack Obama, forseti, nakrar avmarkaðar
Rasmussen komandi ár stingur í sekkin sum danskur forsætisráðharri og fær eitt starv í antin ES ella NATO. Hetta hevur eyðvitað við sær, at málið um Lars Løkke Rasmussen fær enn størri umrøðu, tí møguliga
, í mun til lemjandi stríðið í Iraq, helst meginorsøkin til, at vesturlendski verjufelagsskapurin NATO valdi nú fráfarna danska forsætisráðharran til sín ovasta leiðara. Ongin ivast tó í hansara dugnasemi
út í heim og berjast fyri Føroyum og sum fáa ein dialog í lag við politikarar úr Ruslandi, USA, EU, Nato osfr. Hvussu gongur? Ájú, men klokkurnar ringja – fyri hvørjum spyr tú – tær ringja fyri okkara Tjóð
hava ongar verjuútreiðslur, av tí at teir hava avtalu við USA um at verja landið. Afturfyri hevur NATO fingið verjustøðir í Íslandi, sigur Annfinnur V. Hansen. Hann heldur, at eisini aðrar áhugaverdar
av samhandlinum við Føroyar og er tað rætt sum sagt verður, at danir hava fingið nógvar pengar fyri NATO-støðirnar í Føroyum, so vinna teir pengar við at vera í ríkisfelagsskapi. Tí verður tað eitt tap fyri
heftar í ríkisfelagsskapinum, eru heldur ikki tiknar við. Tann vinningur, sum Danmark í sambandi við NATO hevur havt av at hava fullveldi í Føroyum, er heldur ikki við. Við øðrum orðum: Tá Føroyar fáa fullveldi
avstað. Ársins mótmælisgonga: Svenning og Birgit av Lofti Gloymið alt um ungdómsuppreisturin í 68, NATO-mótmælisgongurnar í sjeytiárunum og MTV-uppreisturin fyrst í nítiárunum. Seinast í apríl mánaði tóku
Flokkurin hevur í alt ov stórum mun verið ein sokallaður proklamatiónsflokkur, sum hevur mótmælt Nato ol. Birgir Danielsen heldur annars, at støðan í løtuni er so ørkymlandi. Vit vita als ikki, hvat vit
stóðu sum máttleysir áskoðarar til tað hernaðarliga barbaríið og etnisku útreisningarnar – inntil NATO-londini tóku sær um reiggj og fóru inn við einum máttmiklum innsatsi, sum gjørdi enda á ræðuleikunum